30

1236 คำ

“ไปรถตู้ของผมดีกว่า จะได้ไม่ต้องขับรถไปหลายคัน อีกอย่างรถของผมนั่งได้หลายคน ไม่ต้องเบียดกันด้วย” เขาไม่ได้ตั้งใจจะคุยโวถึงราคารถตู้ที่แพงแสนแพงของเขา หากแต่เขามีความคิดว่าถ้านั่งรถตู้ไปจะจุคนไปได้ทั้งหมด อีกอย่างลดภาวะโลกร้อนอีกด้วย “เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ แต่ผมขอขับเองนะครับ เพราะชำนาญพื้นที่มากกว่า” น่านนทีเห็นด้วยกับความคิดของปกรณ์ “ไม่มีปัญหา ผมจะให้พนานั่งด้านหน้ากับคุณก็แล้วกัน” “ครับ” น่านนทีตรงไปที่รถตู้ พิมลวัลย์ทำสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าจะต้องนั่งรถคันเดียวกับปกรณ์ หากแต่เธอไม่สามารถร้องค้านอะไรได้ ได้แต่เดินเข้าไปในรถตู้อย่างหงุดหงิด “รอด้วยค่ะ...รอด้วย” เสียงของขวัญชนกดังมาก่อนตัว ทำให้น่านนทีหันมามองต้นเสียงด้วยความรำคาญใจ ใครจุดธูปเชิญมาเนี่ย เขาอุตส่าห์ไม่บอกหญิงสาวร่างน้อยคนนี้แล้วนะ ว่าจะไปเที่ยวกับพิมลวัลย์ นกรู้จริงๆ “มาได้ยังไงเนี่ยใครเชิญ?” “พี่มลเชิญมาค่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม