“พวกท่านมากันแล้ว เชิญนั่ง”
“คาระวะท่านเจ้าเมืองเฉิน ขออภัยที่ไม่ได้มาคาราวะท่านอย่างเป็นทางการ พวกเรามาครั้งนี้เพื่อขอฟังคำตอบจากแม่นางเฉิน ไม่ทราบว่าแม่นาง"
“พวกท่านนั่งก่อน ข้าให้คนไปตามแล้วนางพึ่งเดินเข้าไปในครัวเมื่อสักครู่ พวกท่านรอก่อน”
“ขออภัยท่านเจ้าเมืองเฉิน ข้ารองแม่ทัพฝ่ายซ้ายซวี้ซุนจือมีหน้าที่ตามอารักขารัชทายาท พวกเราเองเสียมารยาททั้งยังเร่งรีบอาจไม่ถูกต้องตามพิธีการนัก ได้โปรดอภัยให้พวกเราด้วยเถิด”
“ไม่เป็นไร ข้าเองเข้าใจดีถึงความเร่งด่วน สักครู่เยว่เอ๋อร์ก็ออกมา”
เขาตอบยังไม่สิ้นเสียง ก็ได้ยินเสียงเดินจากด้านนอกมาพอดี ลูกสาวก็ถือถาดขนมหวานตรงมาวางไว้ให้ตนเอง
“ท่านพ่อ เฉินหมิงเยว่คาระวะทุกท่าน ขออภัยที่ให้รอ”
“คุณหนูท่านตัดสินใจว่าอย่างไร ไปกับพวกเราหรือไม่ขอรับ”
นางเดินไปยังมิทันนั่งให้เรียบร้อยแม่ทัพฝ่ายซ้ายก็ถามขึ้นมาทันที ด้วยท่าทีของคนที่อดทนไม่ไหวแล้ว นางยิ้ม
