ตอนที่ 4
1413 คำ
มือเล็กๆเกลี่ยผมเล่นไปโดยที่ไม่รู้เลยว่าคนตัวใหญ่นั้นไม่ได้เมาหลับแต่อย่างใดทุกอย่างล้วนเป็นการแสดงทั้งสิ้น ริมฝีปากหยักอมยิ้มเล็กน้อยทั้งที่เปลือกตายังคงปิดสนิทอยู่และชอบเวลาที่มีคนเล่นผมแบบนี้ซะจนไม่อยากจะลุกไปไหนเลย
ถ้าไม่แกล้งเมาจะได้อ้อนแบบนี้เหรอ
ตักนุ่มจังเลยนะ!
ลาเบลเป็นคนที่มีความนิ่งสูงมากและไม่เคยไว้ใจใครสักคนนั่นคือสิ่งที่หลายคนเห็นแต่หากมองให้ลึกกว่านั้นจะได้เห็นสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่า เธอคือคนที่สามารถทำทุกอย่างได้เพื่อสิ่งที่ต้องการโดยไม่สนใจวิธีการว่าจะเลวร้ายมากขนาดไหน ไร้ความเมตตาปราณีชอบเล่นสนุกกับจิตใจ มองทุกคนเป็นเครื่องมือและคืนนี้ต้องมีอะไรแน่นอนเธอถึงขอมาค้างด้วย
ลาเบลกำลังเล่นอะไรอยู่กันแน่?
ถ้าหากว่าเขาคือไฟเธอก็คือพายุโหมกระหนำให้ลุกโชนเพื่อแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างที่ขว้างหน้าให้วอดวายอย่างไม่หลงเหลือร่องรอยเดิมทิ้งไว้ดูต่างหน้า แต่ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตแต่ว่าทำไมกันถึงยังรักมากขนาดนี้ก็ไม่เข้าใจตัวเองเลยเช่นกัน
มันคงเป็นคำสาปสำหรับคนบาปหนา
ตายเพราะคำว่ารัก!
"ถึงแล้วค่ะพี่ไคโร"
"กำลังสบายเลย"
"ฉันอยากอาบน้ำจะแย่แล้วนะ ถ้าพี่ไคโรไม่ลุกฉันคงต้องไปอาบน้ำคนเดียวแน่เลย"
"ลุกแล้วครับ" เล่นพูดแบบนี้จะไม่ให้ลุกก็คงไม่ได้เพราะถึงจะอยากนอนตักนุ่มนานๆแต่การได้อาบน้ำพร้อมเธอมันดีกว่า เพียงแค่คิดถึงยามมือเล็กแสนนุ่มลูบไล้ผิวกายเลือดในตัวก็แทบเดือดพล่านแล้ว
เขาขยับตัวนั่งแต่มันเป็นความผิดของเธอที่วางมือลงต้นขาเฉียดใกล้ส่วนนั้นจนแตกตื่นขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว มือเล็กบีบต้นขาเบาๆคล้ายว่ารู้สิ่งที่เกิดขึ้นและต้องการจะทำให้เขาสูญเสียการควบคุมตัวเอง
และใช่…เธอทำสำเร็จ!!
"สนุกมากใช่ไหมลาเบล!?" มือใหญ่คว้าเอวบางรั้งเข้าหาในขณะที่มืออีกข้างประคองศรีษะเล็กแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปมอบจูบร้อนเเรง ลิ้นอุ่นปัดป่ายอย่างไม่มีใครยอมใครทั้งดูดเม้มทั้งโลมเลียอยู่ซ้ำๆกว่าจะผละออกมาได้ริมฝีปากก็บวมเจ้อเลอะไปด้วยน้ำลายเสียจนแวววาวน่าจูบอีกครั้ง เสื้อผ้าหลุดหลุยออกแม้ว่าจะยังไม่เปลือยกายแต่เพียงเท่านี้ก็มากเกินไปหากปล่อยไว้นานกว่านี้ภายในรถคงจะเกิดเรื่องลามกขึ้นแน่นอน
แรงของเขาพอจะทำให้รถโยกได้ไหม?
ต้องลองสักครั้ง!
"มีอะไรจะบอกพี่รึเปล่า?"
"เมื่อคืนไม่พอเหรอ?"
"ไม่เคยพอ"
"โลภ"
"ถ้ารู้แล้วก็เตรียมตัวรับมือเอาไว้ด้วยละ พี่ไม่ปล่อยเราแน่"
"ถ้าคิดจะเอาใจลงมาแบบนี้เวลาเจ็บมันทรมานมากนะ ฉันเตือนไว้ก่อนเลยจะได้เลิกคิดอะไรบ้าๆซะเพราะระหว่างเรามันก็แค่เรื่องสนุกเฉยๆไม่มีความรู้สึกอื่นมาเกี่ยวข้อง"
"โอเค แค่สนุกกันเฉยๆแต่พี่ขออย่างหนึ่งได้ไหม?"
"อะไรคะ?"
"อย่าไปกับใครอีก"
"พอดีว่าฉันเป็นคนเล่นของเล่นทีล่ะชิ้นจนกว่าจะเบื่อค่ะ ฉันไม่ชอบเล่นอะไรพร้อมกันมันเหนื่อยและเสียเวลามากเกินไป พี่ไคโรเข้าใจนะคะ?"
"ก็ดีเพราะพี่ก็เป็นคนประเภทนั้นเหมือนกัน" ถึงแม้ว่าต้องจำใจพูดเพื่อให้เธอสบายใจแต่มันก็ดีกว่าการได้เห็นว่าเธอไปกับคนอื่นที่ไม่ใช่เขาในช่วงนี้ที่ยังหาวิธีผูกพันธนาการ ใบหน้าสวยยิ้มกว้างก่อนจะประทับรอยจูบลงที่หน้าผากแล้วผละออกมาสบแววตาแสนอ่อนโยนขัดกับความเย็นชาภายในใจของเธอ
ต้องทำยังไงถึงจะผูกมัดลาเบลได้
ควรทำยังไง?
"ไปอาบน้ำกันได้รึยังคะ?"
"พี่อยากอาบน้ำจะแย่แล้วเหมือนกัน"
พี่ไคโรโอบไหล่เธอเดินเข้าไปภายในบ้านที่ค่อนข้างโล่งมากเกินไปแล้วตรงไปขึ้นลิฟท์เพื่อเข้าห้องนอนที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่สุด ความสัมพันธ์ผุพังของเราไม่รู้เลยว่าจะจบลงวันไหนแต่ในเมื่อยังไม่ถึงวันนั้นก็ขอตักตวงความสุขจากเขามาก่อน
ที่ผ่านมาตลอดสองปีใช่จะไม่รู้ว่าเขาเฝ้าแอบมองกันอยู่บ่อยๆเพียงแต่ว่าโอกาสจะได้ใกล้ชิดนั้นค่อนข้างน้อยมากและเรื่องอยู่ตามลำพังก็แทบไม่มีเลย จนกระทั่งเมื่อคืนก่อนที่นึกเบื่อขึ้นมาเพราะว่างมากเกินไป เธอไปคาสิโนคนเดียวแล้วเล่นได้ไม่นานเขาก็ลงมาหาพร้อมกับชวนพนันด้วยสิ่งที่ต้องการ เขาต้องการนอนกับเธอหากว่าชนะในขณะที่เธอต้องการแค่แหวนเพรชสีนิลที่ใส่นิ้วก้อยในตอนนั้น
นั่นคือโอกาสที่ตั้งใจหยิบยื่นให้เขา
พี่ไคโรชนะเพราะเล่นโกง
เธอแกล้งโง่ก็เท่านั้น
"พรุ่งนี้อยู่กับพี่อีกคืนนะลาเบล"
"ฉันไม่ว่าง"
"งั้นพี่ไปหาได้ไหม?"
"คิดดูอีกทีแล้วกันนะคะ"
"พี่ไม่ชอบเล่นเกมทายใจใครหรอกนะ"
"แต่ว่าฉันชอบมากเลยค่ะ" เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบายๆก่อนจะถอดชุดทั้งหมดออกเหลือเพียงเรือนกายเปล่าเปลือยยืนอยู่ตรงหน้าเขาที่ยังไม่มีผ้าหลุดออกจากตัวแม้แต่ชิ้นเดียว ใบหน้าหล่อฉีกยิ้มกว้างแล้วจับมือของเธอวางลงที่บ่าใหญ่บอกเป็นนัยว่าต้องการอะไร
นิ้วเรียวเล็กเกลี่ยไปมาอย่างช้าๆปลดกระดุมออกทีล่ะเม็ดจนหลุดไปทั้งแถบจากนั้นก็โยนเสื้อตัวนี้ทิ้งลงไปจากไร้ค่า
เราสบตาเหมือนว่าเล่นเกมแต่มันคงเป็นเกมที่สนุกจนหยุดไม่อยู่แน่หากจัดการความรู้สึกที่มีไม่ได้ ปลายนิ้วเล็กกดบี้หัวนมสีแทนจนแข็งเป็นไตจากนั้นก็ไต่ระดับลงมาช้าๆผ่านหน้าท้องที่แน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อแบบคนออกกำลังกายอย่างหนักเป็นประจำถึงหัวเข็มขัดแล้วปลดมันออกอย่างง่ายดายและเพียงไม่นานกางเกงตัวนี้ก็กองอยู่ที่พื้นไม่ต่างจากเสื้อผ้าตัวอื่น เราตัวเปลือยเปล่าเหมือนกันแล้ว
เธอขยับเข้าไปใกล้จนตัวเกือบจะแนบชิดแล้วฝากรอยจูบลงที่หน้าอกด้านซ้ายลากลิ้นชื้นละเลียดหน้าอกกว้างเล่นในขณะที่มือเล็กกำแก่นกายร้อนที่พรั่งพร้อมจะสอดประสานเข้ามาในตัวแล้วขยับข้อมือเป็นจังหวะพอดีปลุกเร้าอารมณ์ยิ่งขึ้น
ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนอ่อนไหวง่ายมาก
น่ารักอะไรขนาดนี้นะ!
"อื้อ…"
"ชอบแบบนี้เหรอคะพี่ไคโร?"
"อ่า…ชอบมาก"
"อาบน้ำเถอะค่ะเหนียวตัวไปหมดแล้ว" เธอจงใจขยับข้อมือเร่งจังหวะยิ่งขึ้นเพื่อปลุกเร้าอารมณ์พลุกพล่านให้เดือดดาลไปทั้งตัวก่อนจะปล่อยมือออกทิ้งให้อารมณ์ของเขาค้างเติ้งอยู่แบบนี้ เพียงแค่หันหลังกำลังจะก้าวเท้าเดินหน้าลำคอถูกข้อมือใหญ่จับดึงให้หันหลังกลับไปรับจูบร้อนแรงแสนเอาแต่ใจตัวเอง ลิ้นร้อนตวัดเลียด้วยความหิวกระหายก่อนจะอุ้มขึ้นแนบอกเดินดุมๆไปที่ห้องน้ำที่ครั้งหนึ่งเคยร้อนฉ่าเสียจนเดินออกมาแทบไม่ไหว
ครั้งนั้นเธอเดินเข้าแต่เขาอุ้มออกมา
ครั้งนี้เขาคงอุ้มเข้าไปและอุ้มออกมา
"อย่ายั่วพี่!"
"ทำไมเหรอคะ?"
"อย่าทำให้พี่ห้ามตัวเองไม่อยู่เพราะคนเจ็บตัวมันคือเรานะลาเบล"
"งั้นคืนนี้ช่วยถนอมก่อนนะแล้วมาค้างอีกวันไหนค่อยเต็มที่"
"ได้ครับ" เธอตั้งใจปลุกเร้าอารมณ์อย่างเต็มที่แต่กลับห้ามรุนแรงหรือตามใจตัวเองมากเกินไปทั้งที่ตอนนี้เขาแทบจะคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว
นี่มันเป็นเกมที่รู้ดีว่าใครจะชนะ
- ผู้เขียน
