เขาไม่รู้ว่าลาเบลบาดเจ็บอะไรตรงไหนบ้างเพราะเธอแต่งตัวค่อนข้างมิดชิดทำให้มองเห็นเพียงรอยช้ำสีม่วงที่ข้อมือแล้วกำลังบวมขึ้น เธอหมุนตัวหันกลับมาแล้ววางมือเล็กทาบลงที่หน้าอกเกลี่ยปลายนิ้วไปมาก่อนจะปลดกระดุมออกให้อย่างช้าๆ เพียงไม่นานก็หลุดออกหมดทั้งแถบ แววตาสวยกวาดมองไปทั่วโดยเฉพาะรอยสีเขียวช้ำบริเวณสีข้างด้านซ้าย จากนั้นปลายนิ้วเล็กก็แตะลงเบาๆเหมือนกลัวว่าเขาจะเจ็บปวดมาก
เมียเป็นห่วงแต่พยายามเก็บสีหน้าไม่ตกใจ
น่ารักจังเลยทูนหัว!
"เจ็บมากไหมคะ?"
"ไม่หรอก นานๆได้ออกแรงบ้างก็สนุกดี"
"กับพวกดาวตกเหรอคะ?"
"อื้ม สู้กับหัวหน้ามันตัวต่อตัวน่ะแต่ยังไม่รู้ผลแพ้ชนะเลยก็จำเป็นต้องหยุดก่อน ฝีมือของมันดีมากเหมือนที่ลาเบลบอกเอาไว้จริงๆ"
"เรนน่ะเหรอ?"
"อื้ม" ก่อนที่จะถามอะไรต่อก็คว้าข้อมือเล็กขึ้นมาดูรอยช้ำที่น่าจะเกิดขึ้นได้ไม่นานมากด้วยความสงสัย เธอบอกว่าสภาพในตอนนี้ไม่น่าดู นั่นก็แสดงว่าบริเวณอื่
