ฉันรู้สึกตัวในช่วงสายของอีกวัน อาการครั่นเนื้อครั่นตัวทำให้ฉันขยับกายอย่างเชื่องช้า เหนื่อยๆ มีอาการปวดหัวคล้ายคนจะมีไข้ ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศที่กระทบลงมายังพื้นที่ข้างเตียง ที่ฉันสัมผัสอย่างบังเอิญตอนที่กำลังขยับแขน ทำให้รู้ ว่าฉันนอนอยู่กลางเตียง หมายความว่า ฉันนอนแนบกายชิดกันกับหมอนั่นทั้งคืน
รู้สึกตัวตอนที่ตื่น ก็บอกไม่ถูกเลยว่าฉันควรรู้สึกยังไง เสียตัวให้ผู้ชายคนแรก ชีวิตของฉันก็เหมือนจะเปลี่ยนไปตลอดกาล
"ขี้เซาจังเลยนะ" เสียงของคนที่ดังอยู่ข้างๆ ทำให้ฉันหันไปยังต้นเสียงนั้นทันที เห็นนายนิกกี้นุ่งผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอวไว้พอหมิ่นเหม่ ในขณะที่มือยังคงวุ่นวายกับการใช้ผ้าเช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ หมอนั่นอาจจะพึ่งออกจากห้องน้ำมา
"เตียงของฉันคงทำให้เธอนอนหลับสบาย จริงๆฉันเป็นคนตื่นง่าย แต่ไม่เห็นเธอมีอาการนอนกระสับกระส่าย หรือสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเลย บางที เตียงนอนของฉัน มันอาจจะเหมาะกั
