เรียวขาของฉันถูกแยกกว้าง เช่นเดียวกับหมอนั่นที่ยังถาโถมร่างกายใส่ฉัน เสียงเนื้อกระทบกัน ดังก้องไปทั่วทั้งห้อง หมอนี่ไม่เกรงใจสถานที่ ไม่คิดที่จะสนอะไรเลย
"จะ จุก...!" ฉันดันหน้าท้องแกร่งอย่างแรง เมื่ออาการเจ็บจุกที่ท้องน้อยแทรกผ่าน แก่นกายใหญ่ยังคงขยับเข้าออกในตัวฉัน เช่นเดียวกับฝ่ามือใหญ่ ที่บีบประคองไปทั่วทั้งหน้าอกของฉัน สร้างรอยแดงที่เกิดจากปลายนิ้วมือเป็นหลักฐานอย่างชัดเจนว่า ไม่มีส่วนไหนบนร่างกายของฉัน ที่หมอนี่ไม่แตะต้องเลย
"อ๊าา..." นิกกี้เชิดหน้า เปล่งเสียงครางออกมาอย่างสุดจะกลั้น
"ถ้าไม่ชอบแบบที่ฉันทำ งั้นเธอทำเองไหมล่ะ" ฉันวางปลายนิ้ว จิกเล็บลงบนต้นขาแกร่งแทนคำตอบ
"อย่าบอกนะว่าไม่ชอบ อย่าทำเป็นลืม ในสิ่งที่เธอทำกับฉันเมื่อคืน" คำพูดของหมอนั่น ส่งผลให้ใบหน้าของฉันเห่อร้อนไปหมด แม้จะพอจำได้ว่าเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาฉันต้องต่อสู้กับอะไร แต่ยานรก มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันลืมหรอก ว่าฉันได
