"คงพอใจมากใช่ไหม ที่ใช้คำพูดว่าฉันกำลังจะถูกข่มขืน จนทำให้ฉันรู้สึกแย่ได้ นายมันคนไม่มีหัวใจ นายมันรักใครไม่เป็น!"
"เออ ฉันมันไม่เคยห่วงใคร ฉันมันรักใครไม่เป็น!" หมอนั่นตะคอกใส่หน้าฉัน ก่อนจะพลิกตัวฉันลงกับเบาะ แล้วหมอนั่นข้ามไปอยู่ฝั่งของคนขับแทน
ฉันยกมือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มลวกๆ แล้วดึกเสื้อที่ใส่ขึ้นมาปิดหน้าอก ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงของนิ้วมือเต็มเกลื่อนไปหมด แพนตี้ตัวน้อยขาดคามือหมอนั่นไป ฉันจึงได้แต่ดึงกระโปรงของตัวเองลงปิดของสงวนของตัวเองเอาไว้ ฉันไม่อยากมองหน้านิกกี้เลย หมอนี่ใจร้ายกับฉันทั้งคำพูดและการกระทำ
แล้วเพียงไม่นาน รถหรูก็เลื่อนออกจากตรงนั้น ฝ่าสายฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก กลบเสียงสะอื้นของฉันที่ดังเล็ดออกมา
@บ้านหลังหนึ่งที่ใหญ่มาก
ฉันหันมองคนข้างๆ เลิ่กลั่ก อยู่ดีๆ นิกกี้ก็ขับรถเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ ซึ่งฉันไม่รู้เลยว่า นี่มันเป็นบ้านของใคร
หมอนั่นดับเครื่องยนต์เมื่อเล
