โหลวซีห่าวลอบมองเหลยเจียหลุนกับเติ้งหานอยู่เงียบๆ เมื่อครู่เขาเห็นว่ามือปราบทั้งสองขยับมืออยู่ด้านหน้าระเบียง ทิศทางของอาวุธลับพวกนั้นพุ่งไปจากฝั่งนี้ รอเพียงสวีเสี่ยวถงฟื้นจะได้วางแผนจับกุมพวกเขา
การสอบสวนยังคงดำเนินต่อไปกระทั่งผ่านไปอีกสองชั่วยาม สวีเสี่ยวถงก็ได้ตื่นขึ้นมา ร่างกายนางกระปรี้กระเปร่าดังเดิม
“หัวหน้าสวี ท่านตื่นแล้ว!”
“นี่มันที่ไหน?”
“ห้องนอนรับรองแขกของสกุลถานขอรับ ใต้เท้าโหลวอุ้มท่านมานอนที่นี่ทั้งยังทำแผลให้ท่านด้วยตนเอง”
นางพลันหน้าร้อนผ่าวจนขึ้นสีเมื่อได้คำประโยคหลัง ได้แต่พูดว่าอือออกมาเบาๆ ในเมื่อทุกคนรู้แล้วว่านางกับเขาเป็นคู่หมั้นกัน การถูกเนื้อต้องตัวล้วนไม่เป็นครหา หญิงสาวลุกขึ้นนั่ง นางหันไปมองเตียงเล็กก็เห็นเหยาอิงหมิงเพิ่งรู้ตัวตื่นขึ้นด้วย สาวใช้สกุลถานสองคนก็ยกอ่างทองเหลืองเล็กที่มีน้ำอุ่นพร้อมผ้าในถาดมาวางลง
“ท่านมือปราบ เชิญล้างหน้าล้างตาก่อนเจ้าค่
