นางจึงเล่าเรื่องที่ไปตามคำสั่งเขาที่ให้ไปแจ้งกับใต้เท้าต้วนปลัดอำเภอว่าให้รอเขาอยู่ที่ห้องทำงาน
"ข้าไปถึง ห้องนั้นก็มืดมิด พอผลักประตูเข้าไปคิดจะจุดเทียนก็ถูกควันกำยานรมจนแทบหายใจไม่ออก ข้าคิดว่าอาจจะเป็นสำนักโบตั๋นคิดจะมาบุกที่ว่าการอำเภอ แต่พอไปถึงหน้าประตูถูกท่านลากไป ไม่รู้เพราะเหตุใด? คำพูดที่เตรียมจะเตือนท่านก็กลายเป็นทำตามที่ท่านต้องการไปทั้งหมด”
สวีเจ๋อฮุยได้ยินบุตรสาวเล่าเช่นนั้นก็หน้าเสีย “กำยานที่เจ้าสูดเข้าไปคงเป็นกำยานคล้อยตาม”
“กำยานคล้อยตาม!” คนทั้งสามร้องออกมาพร้อมกัน
“ใช่! กำยานชนิดนี้ข้าเคยเห็นผู้ที่โดนฤทธิ์มันไปครั้งหนึ่ง มันอยู่ในร่างกายได้หนึ่งชั่วยาม ระหว่างนั้นผู้ที่สูดดมเข้าไปจะทำทุกอย่างตามคำสั่ง”
“มิน่าเล่าท่านพ่อ! ใจข้าปฏิเสธและคิดจะดึงใต้เท้าโหลวกลับที่ว่าการอำเภอ แต่ไม่ว่าเขาสั่งให้ไปซ่อนที่ใดข้าก็ทำตามเขาหมดทุกอย่าง”
โหลวซีห่าวผงะ “ผู้ใดกันคิดจะใช้กำย
