มือปราบหญิงที่เริ่มมึนงงเพราะฤทธิ์ของกำยานคล้อยตามพยักหน้าทันทีทั้งๆ ที่ใจนางคิดจะปฏิเสธ โหลวซีห่าวดึงข้อมือให้สวีเสี่ยวถงวิ่งตามเขาออกไปจากงานเลี้ยง มีเสียงคนตะโกนไล่หลัง “ตามใต้เท้าโหลวไปเร็วเข้า! ใต้เท้าเมามาก เดี๋ยวจะมีอันตราย” เสียงฝีเท้าคนวิ่งตามหลังร่วมยี่สิบคน ทว่าโหลวซีห่าวที่ได้รับยาจิตหลุดเข้าไปกลับคล่องแคล่วกว่าปกติ เขาพานางวิ่งซอกแซกหลบคนกระทั่งหนีออกไปทางป่าละเมาะด้านหลังที่ว่าการอำเภอ สวีเสี่ยวถงพยายามตั้งสะบัดศีรษะตั้งสติ ‘นี่ข้า! ข้าโดนอะไรเข้าไปนะ ขัดขืนโหลวซีห่าวไม่ได้เลย’ เมื่อเขาพานางไปซ่อนในพุ่มไม้แล้วโอบไหล่กดร่างนางไว้ให้หลบคนที่วิ่งตามทั้งหลาย นางที่คิดจะเตือนสติเขาและดึงเขากลับที่ว่าการอำเภอ กลับทำตามที่เขาสั่งอย่างไม่อิดออด “ก้มหัวไว้ อย่าให้พวกเขาเห็นเราเด็ดขาด คืนนี้ข้าจะพาเจ้าทำตัวเยี่ยงโจร” “เหตุใดเราต้องหนีด้วยเจ้าคะใต้เท้า?” “ใจจริง! ข้าอยากจะหนีทุก