11

1305 คำ

เธอรีบเดินออกจากโซนตรงนั้นแล้วไปซื้อของตัวเองบ้างจะได้ไม่ต้องออกมาบ่อยและไม่เปลืองเงินด้วย ไม่ว่าจะไปที่ไหนถ้ามีเฮียสามอยู่เขาจะจ่ายแบบไม่ถามอะไรมากและไม่เคยบ่นด้วยทั้งที่ของบางอย่างก็ไม่จำเป็นด้วยซ้ำ แถมบางครั้งก็ซื้อของให้เพิ่มอีกด้วยนะ เฮียสามเป็นคนใจดีมากแต่ปากเสียมากเหมือนกัน เธอแกล้งหยิบผ้าอนามัยมาดูแล้วแอบมองเขาด้วยว่าจะทำหน้ายังไง แต่เฮียสามก็มองเฉยแล้วมองตามเธอที่เลือกใส่รถเข็น “ผ้าอนามัย?” “อื้ม ซื้อไปไว้เผื่อเป็นไง” “ปรกติมันไม่มีวันที่แน่นอนเหรอ?” “ผู้หญิงคนอื่นอาจจะกะวันเวลาได้นะ แต่ว่าฉันไม่เคยมาตรงกันเลยสักครั้ง สงสัยฮอร์โมนแปรปรวนมั้ง” “วัยทองงี้เหรอ?” “บ้า! อายุแค่ยี่สิบสามจะวัยทองได้ไงเล่า!” “ก็เห็นหน้าย่นๆนึกว่าแก่แล้ว หรือว่าฉีดโบท็อกไม่พอเนี่ย?” “ไอ้…” “ไอ้คนหล่อมากใช่ไหมล่ะ เฮียเข้าใจไม่ต้องชมให้มากหรอก เฮียเขินนะ” “ปากแบบนี้ไงเลยไม่มีใครเอา ดีนะที่ฉันเลิก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม