ในตอนค่ำสามออกมากินอาหารค่ำกับคุณคิมที่มีเวลาว่างแค่ไม่กี่วันในการคุยธุรกิจ ปรกติเขาจะขึ้นเครื่องบินไปหาที่โน้นมากกว่าแต่ว่าสงสัยมีเรื่องร้อนใจถึงได้นัดมากะทันหันแบบนี้
“นี่ครับ”
“อะไรเหรอครับคุณคิม?”
“ผมไม่รู้ว่ามันมาจากไหน แต่ข้อเสนอแบบนี้ใครเขาก็เลือกกันทั้งนั้น ผมเห็นว่าเราทำธุรกิจกันมานานและรูปแบบที่ทางนั้นส่งมาก็ไม่ต่างจากของคุณสามเท่าไร สรุปมันคืออะไรกันครับ?”
“คุณก็ได้รับเหมือนกันสินะ คือว่าบริษัทผมมีปัญหาภายในจริงๆครับ แต่ว่าเรากำลังจัดการอยู่เหมือนกัน หลังจากนี้เราจะมีฟ้องร้องบริษัทนี้ด้วยและนั่นไม่น่าจะเป็นผลดีกับลูกค้านะครับ เรื่องการตัดสินใจคุณคิมมีสิทธิ์เต็มร้อยเลย แต่ว่าธุรกิจมันจะไปได้สุดทางไหนก็อีกเรื่องหนึ่งเหมือนกันเพราะของเลียนแบบจะคาดหวังคุณภาพให้เหมือนกันก็คงยากมาก หรือเผลอๆอาจจะทำให้เสียหายมากกว่าได้ด้วยซ้ำนะครับ”
“นี่คุณขู่ผมเหรอ?”
“เปล่าครับคุณคิม ผมแค่พูด
