โรสเริ่ม ห้องทั้งห้องเงียบกริบลงทันที ลูกๆ นั่งตาปริบๆ ปรับอารมณ์เข้าโหมดจริงจังแทบไม่ทัน
“เพราะว่าแม่ไม่อยากให้คอนโดห้องละหลายล้านที่ตั้งใจซื้อเอาไว้ให้เป็นของขวัญวันเกิดลูกชายทั้งสามคนของแม่ ต้องมามีสภาพไม่ต่างอะไรกับโรงแรมม่านรูด กลายเป็นที่หลับนอนชั่วคราวสำหรับสาวๆ ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาเล่นจ้ำจี้จ้ำไชกันไม่ซ้ำหน้า อีกอย่าง…อายุอานามของลูกๆ ก็ไม่ใช่เด็กๆ กันแล้ว แม่อยากให้ลูกคิดถึงการมีครอบครัวกันบ้าง แม่อยากเห็นลูกของแม่เป็นฝั่งเป็นฝากันเสียที ก่อนตาย…แม่ขออะไรสักอย่างได้ไหม?” โรสทำเสียงเศร้า บีบน้ำตาจนหล่นเผาะ กลิ้งกลมลงมาอาบพวงแก้มขาวผ่อง แจ็คเอื้อมเอาผ้าเช็ดหน้าไปซับน้ำตาให้ศรีภรรยาอย่างเห็นอกเห็นใจ
ละครฉากสั้นๆ ของโรสช่างได้ผล น้ำเสียงจริงจังและน้ำตาของเธอ ทำให้สีหน้าทะเล้นเมื่อครู่ของลูกชายทั้งสาม สลดลงได้
“โธ่..หม่ามี้ ไม่ต้องร้องไห้ครับ” ตุลย์ปลอบ
“ขออะไรครับหม่ามี้
