หยางที่ 5 เจ้าเป็นใครกัน ไป๋หลางเดินนำเจ้านายของเขาไปเรื่อยๆ แม้จะเป็นคืนเดือนมืด แต่ทั้งสองยังมองเห็นได้ชัดเจนราวกับเวลากลางวัน “หยวนหยวนเรากลับกันเถอะ ข้าไม่มั่นใจว่าหากพบเจ้าผู้นั้นแล้ว จะสามารถปกป้องเจ้าได้” ฝูหยวนหยวนอยากไปดูให้เห็นกับตา ว่าผู้ที่สังหารปีศาจสิบกว่าตัวพวกนั้นคืออะไร “แม้แต่เจ้าก็สู้ไม่ได้หรือ” นางไม่เคยเห็นเขาเป็นเช่นนี้มาก่อน ไป๋หลางของนางที่ผ่านมาไม่เคยแสดงท่าทีหวาดกลัวเช่นนี้ “ไม่เพียงสู้ไม่ได้ แต่อาจจะเอาชีวิตรอดกลับมาไม่ได้ด้วยซ้ำ” ไม่ใช่ว่าเขาประเมินเจ้าผู้นั้นสูงเกินไป เพียงแค่ไฟแท้ที่เขาใช้แผดเผาปีศาจเหล่านั้น เขาก็ไม่แน่ว่าจะรับมือได้ “เช่นนั้นเรากลับกันเถอะ” ฝูหยวนหยวนยอมเชื่อฟังเขาซักครั้ง นางพบว่าเขาหวาดกลัวถึงขั้นนี้ก็ได้แต่ถอยหลังกลับไป ทั้งสองพากันเดินย้อนกลับไปทางเดิม ขามาไป๋หลางเดินนำหน้า แต่ขากลับฝูหยวนหยวนเดินนำไปก่อน ไป๋หลางในร่างพังพอนขาวเ