บทที่ 7 ขู่ให้กลัว (ฉ20+)

2599 คำ

“อยากรู้ไหมว่าคนใจร้ายจริง ๆมันเป็นยังไง!!” ทันทีที่ได้ยินคำว่าใจร้ายออกจากปากของเธอ ทั้ง ๆ ที่เขายังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย ชายหนุ่มลุกพรวดขึ้นก่อนจะกระชากแขนของเธอเข้าหาเขาอย่างแรง “จะ เจ็บค่ะ” ด้วยส่วนสูงที่ต่างกันมากทำให้ใบหน้าเธอชนเข้าแผงอกของเขาอย่างแรง หญิงสาวเงยหน้าบอกเขาแต่กระนั้นเขาก็ไม่คลายมือออกจากข้อมือเธอ “จะเจ็บกว่านี้ถ้าไม่เลิกเอาแต่ใจ” ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงพร้อมกับพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำให้เธอกลัวเขา แต่ไม่เลย “ไม่ค่ะ ฉัน…อื้ออ” ฝ่ามือหนาใหญ่ทั้งสองข้างจับเข้าที่กรามเล็กให้เธอเงยหน้าขึ้น ก่อนจะโน้มใบหน้าลงประกบริมฝีปาก ชายหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างแรง เพื่อลงโทษให้กับความปากดีของเธอ สัมผัสที่รุนแรงของเขาทำให้เธอตัวเกร็ง ชิลล์ไม่รู้จะต้องทำยังไง เธอจูบไม่เป็น และเขาก็กำลังเป็นฝ่ายเอาแต่ใจเสียเอง หญิงสาวเหยอปากขึ้นจากความรู้สึกเจ็บที่ริมฝีปาก เปิดโอกาสให้เขาได้นำลิ้นสากเข้าสำรวจโพรงน้ำหวานนั้น ชายหนุ่มขยับลำตัวเขาแนบชิดก่อนจะใช้มือหนารั้งเอวบางให้เข้าหาเขา “อื้อออ” หญิงสาวร้องครางออกมาเมื่อตัวเองกำลังจะหายใจไม่ออก แต่มีหรือเขาจะสน เรียวลิ้นเล็กถูดดูดดึงจนมีเสียงดังจ๊วบจ๊าบ ขณะที่มุมปากของเธอมีน้ำลายสีใสไหลออกเป็นทางยาว จ๊วฟฟ~ “แค่ก ๆ” เธอไอออกมาหลังจากถูกช่วงชิมอากาศหายใจ ใบหน้าคมสันโน้มลงไซ้ที่ลำคอระหงพร้อมกับขบเม้นอย่างแรง “อะ” หญิงสาวร้องสะดุ้งให้กับสัมผัสที่รุนแรง และดุดันของเขา ขณะที่มือหนาทั้งสองข้าง จับดึงประโปรงชุดเดรสของเธอให้เลิกขึ้นสูงจนมากองพะเนินอยู่ที่บั้นท้าย “อื้อออ เจ็บบ” ฝ่ามือร้ายกาจบีบเค้นสะโพกกลมกลึงของเธอผ่านซับในลายลูกไม้ตัวบางอย่างแรงไม่สนว่าเธอจะเจ็บหรือเปล่า เสียงร้องขอให้เบาของเธอเหมือนเป็นเพียงอากาศที่ลอยผ่าน ไทม์ดันลำตัวของหญิงสาวชิดผนัง ก่อนที่เรียวขาข้างหนึ่งจะถูกจับยกขึ้นมาพาดที่ข้อพับแขนของเขา และด้วยความสูงที่ต่างกันมากของเขาและเธอ มีผลให้ขาทั้งสองข้างของหญิงสาวลอยเหนือพื้น หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสูงเมื่อคนเอาแต่ใจไล่ใบหน้าของเขาขบเม้มผิวบอบบางของเธอที่กระดูกไหปลาร้า เสียงดูดดึงผิวหนังของเธอดังเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่อง จากที่จะแค่ขู่ให้กลัวกลับเป็นเขาเองที่หยุดไม่ได้ แก่นกายที่ปวดหนึบที่มันกำลังดุนดันกางเกงผ้าเนื้อบางที่เขาใส่นอนจนมันชูชันขึ้นจากอารมณ์ความต้องการที่พุ่งขึ้นทันทีหลังจากรับรสจูบที่หอมหวานของเธอ “ฉัน ฉันเจ็บค่ะ” หญิงสาวรู้สึกเจ็บมากเมื่อเขาขบเม้มลงที่เนินอกที่มันโผล่พ้นขอบเสื้อเธอ พร้อมกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเรียกว่าอะไร มือบางสองข้างจับเข้าหัวไหล่ของเขา ขณะที่ขาของเธอยังลอยอยู่จากพื้น ก่อนที่เธอจะรู้สึกถึงความแข็งขืนของอะไรบางอย่างที่กำลังดุนดันช่วงล่างของเธอ ชายหนุ่มกระชับเรียวของของเธอให้สูงขึ้น พร้อมกับดันแก่นกายของเขาเขาเสียดสีช่องทางรักของเธอผ่านซับในตัวบาง “ชิลล์ อื้ออ รู้สึก…” หญิงสาวร้องครางออกมาเมื่อเขาจงใจเสียดสีจุดกระสันเสียวของเธอเน้น ๆ ซึ่งมันทำให้หญิงสาวกัดปากตัวเองพร้อมกับร้องครางออกมาในลำคอ “เสียว” ชายหนุ่มเอ่ยปากบอกเธอน้ำเสียงแหบพร่า ขณะที่สมองคิดว่าเธอจะมารยาว่าเธอไร้เดียงสา จะเล่นบทนี้เขาก็พร้อมจะเล่นด้วย “อะ อื้ออ มัน…” หญิงสาวร้องครางไม่ได้ศัพท์เมื่อเขาดึงสะโพกของเธอเข้าออกถูไถความใหญ่โตของเขา ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าของเธอด้วยความความรู้สึกที่กำลังจะทนไม่ไหว ไม่อยากแค่ขู่แต่อยากเอาจริง ใบหน้าเล็กเชิดขึ้นพร้อมกับริมฝีปากอวบอิ่มที่ถูกกัดสกัดกลั้นเสียงครางของเธอเอง ดวงตาคู่สวยหยาดเยิ้มไปด้วยพิศสวาท ขณะที่เขาเผลอยิ้มออกมาบาง ๆ ให้กับสีหน้าที่ดูไร้เดียงสาวเสียจริง แสดงเก่งอย่างนี้คงได้รับรางวัลออสก้าในอีกไม่นาน “ร้องออกมาอยากได้ยิน” ชายหนุ่มถึงกับรู้สึกหลงใหลในเสียงเล็ก ๆ ที่ร้องครางออกมาขณะที่ตอนนี้เธอกัดปากตัวเองไว้ ชิลล์ค่อยคลายริมฝีปากออกเมื่อได้ยินคนตัวโตพูดอย่างนั้น ใบหน้าคมโน้มลงใช้จมูกคมสันถูกไถแก้มบาง ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดให้หญิงสาวรู้สึกกระสันเสียวมากขึ้น ในขณะที่ที่ช่วงล่างของเธอยังคงถูกบดคลึงจากแก่นกายใหญ่โตของเขา “อื้อ อะ อะ ทะ ไทม์ คะ มัน…” หญิงสาวเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างเมื่อชายหนุ่มเร่งจังหวะดึงสะโพกเธอเข้าออกแรงขึ้น ขณะที่ซับในของเธอเปีกปอนไปด้วยน้ำหล่อลื่นมีมันหลั่งออกมา ดั่งไฟแผดเผาเมื่อชายหนุ่มได้มอบสัมผัสแปลกใหม่ให้กับเธอ ไม่นานนักที่เขาใช้แก่นกายของเขาถูไถจุดกระสันเสียวของเธอผ่านซับใน “อะ อื้ออ ทะ ทาม ชิลล์ ฉัน…อ๊า~” หญิงสาวกระตุกเกร็งจนตัวเธองอ ใบหน้าเล็กโน้มลงแนบที่แผงอกแกร่งของเขา ขณะที่ชายหนุ่มกระตุกยิ้มออกมา “แค่นี้ ก็จะไม่ไหวแล้ว ทีหลังไม่ต้องปากดีมาขออะไรแบบนี้” ชายหนุ่มสอดมือเข้าใต้วงแขนของเธอ ก่อนจะหิ้วปีกคนตัวเล็กไปวางที่เตียงนอน หญิงสาวก้มหน้างุดเมื่อสายตาเผลอไปเห็นใจกลางความเป็นชายของเขา ขณะที่ชายหนุ่มขบกรามแน่น เธอไม่ได้ขายตัว เธอไม่ได้เป็นไซด์ไลน์ แน่นอนว่าเขาไม่ได้อยากมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงไปทั่ว ถึงเธอจะเป็นฝ่ายขอเขาก่อน แต่หลังจากนี้มีแต่เธอเท่านั้นที่มีแต่เสียกับเสีย ชายหนุ่มเก็บความปวดหนึบที่อยากจะปลดปล่อยไว้ ก่อนที่เขาจะเดินไปเก็บรูปภาพที่เขาวางไว้ ไปใส่ไว้ในตู้ หญิงสาวยังคงก้มหน้างุดอยู่ด้วยความเขินอาย เธอดูขัดกับลุคที่พยายามแสดงออก จนตัวเธอเองรู้สึกอายที่ไม่เก่งเรื่องพันนี้เลย “ขอโทษเรื่องรูปค่ะ” หญิงสาวเอ่ยปากบอกขอโทษที่เธอเอาแต่ใจเขวี้ยงกรอบรูปของเขาจนมันแตกแบบนั้น ชายหนุ่มค่อย ๆ หันหน้ามามองใบหน้าเธอ ก่อนจะพบว่าเธอกำลังร้องไห้ “ฉันชอบคุณมากค่ะ” หญิงสาวร้องไห้ออกมาเมื่อนึกว่าที่เธอทำแบบนั้น แค่รู้สึกว่าน้อยใจมาก ที่เขาไม่สนใจเธอทั้ง ๆ ที่ยอมพลีกายให้เขาต่อหน้า “_” ชายหนุ่มหยุดชะงักที่กำลังปิดตู้ ก่อนที่เขาจะได้สติหันหน้าไปปิดตู้เหมือนเดิม “ฮึก…ขอโทษค่ะ อย่าไล่ฉันกลับตอนนี้นะคะ” หญิงสาวรู้สึกกลัวว่าเขาจะไล่ให้เธอกลับในเวลากลางคืนแบบนี้ เธอเงยหน้ามองใบหน้าเขา สายตาที่พร่าเลือนไปด้วยน้ำตาทำให้มองไม่เห็นสักเท่าไรว่าเขาทำหน้ายังไง “_” ไทม์ยืนมองเธอด้วยความสับสนยิ่งกว่าเดิม พอเห็นเธอร้องไห้แบบนี้แล้วใจแกร่งของเขามันอ่อนยวบในทันที “อย่าโกรธฉันนะคะ” หญิงสาวพล่ามออกมาเมื่อรู้สึกได้ว่าเขาดูโกรธและโมโหเธอมากที่ทำให้กรอบรูปของเขาแตกกระจายขนาดนั้น “_” ชายหนุ่มเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าเธอในขณะที่หญิงสาวจ้องมองใบหน้าของเขานิ่งเหมือนกัน อยากจะสื่อความรู้สึกผ่านแววตา “ฮึก…ขอโทษค่ะ” หญิงสาวร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิมเมื่อคิดได้ว่าหลังจากนี้เธอคงจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว หัวใจดวงน้อยที่เคยเต้นแรงเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ตอนนี้มันกลับเต้นช้ามาก “หยุดร้อง แล้วไปอาบน้ำ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินไปเอาผ้าขนหนู ก่อนจะโยนลงที่ตักของเธอ “ค่ะ” หญิงสาวดีใจไม่น้อยที่เขาไม่ใจร้ายไล่เธอออกไปในตอนนี้ เธอกลัวว่าจะไม่มีใครมารับเธอ กลัวว่าจะต้องออกไปในความมืดเพียงคนเดียว “_” ชายหนุ่มกำลังหมุนตัวกลับออกไป แต่แล้ว “รูดซิบลงให้หน่อยค่ะ” ไทม์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ในทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น เชื่อเลยว่าถ้าเขารูดซิบให้เธอมันคงไม่หยุดแค่รูดซิบแน่ “รูดเอง” ชายหนุ่มหันหน้ากลับมาบอกเธอ หญิงสาวทำหน้าตาเศร้าในทันที “รูดเองไม่ได้ค่ะ” เธอพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน หญิงสาวเซเล็กน้อยเมื่อเธอยังรู้สึกวาบหวิวที่ช่วงล่างของเธอ “รูดไม่ได้ก็เลิกใส่สักทีเถอะ มันไม่เรียกว่าเสื้อผ้าด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มถึงกับเอ่ยปากพูดถึงเสื้อผ้าที่เธอชอบใส่ คำว่าเสื้อผ้ามันหมายถึงการปกปิดเรือนร่าง แต่นี่อะไร ตั้งแต่โคนขาอ่อนไปถึงเนินอกอวบของเธอมันแค่สองคืบมือของเขาเท่านั้น “คะ?” หญิงสาวมึนงงเล็กน้อยที่เขาจะมายุ่งอะไรกับการแต่งตัวของเธอ อยู่เมืองร้อนจะให้ใส่เสื้อแขนยาวหรือไง หญิงสาวคิดในใจแต่ก็ไม่ได้พูดออกไปกลัวว่าเขาจะไม่พอใจไล่ตะเพิดเธอกลับ “หันหลัง” ไทม์หงุดหงิดขึ้นมาอีกครากับคำว่า คะ ของเธอ ไม่เข้าใจว่าเธอจะทำหน้าไร้เดียงสาไปทำไม เขาไม่ถือหรอกนะผู้หญิงที่กร้านโลก ชอบเสียด้วยซ้ำ “ไม่ต้องรูดสุดนะคะ เดี๋ยวมันจะหลุด” หญิงสาวหมายถึงถ้าเขารูดลงมาสุดปลาย ชุดของเธอจะล่วงลงอัตโนมัติ เธอจะโป๊น่ะสิ “_” เขาไม่ตอบอะไร ขณะที่เอื้อมมือไปจับที่หัวซิบก่อนจะค่อย ๆ บรรจงเลื่อนลง แผ่นหลังเนื้อเนียนที่เขาเคยเห็นค่อย ๆ เผยออกอย่างช้า ๆ ใจแกร่งของเขาเต้นตึกตักสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงแก่นกายของเขา เส้นเลือดได้ปูดโปนขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่ความต้องการมันจะเพิ่มขึ้น ไทม์ขยับลำตัวเข้าหาหญิงสาวอัตโนมัติ ความหื่นกระหายฉายขึ้นในแววตาของเขาอีกครั้ง ใจบอกให้หยุด แต่ขากลับขยับเข้าหาเธอ “หือ?” หญิงสาวรับรู้ถึงการสัมผัสของความแข็งขืนที่เธอได้รับสัมผัสก่อนหน้านี้อีกครั้ง ตัวเธอแข็งทื่อในทันที ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้หญิงมาขอนอนกับเขา ชายหนุ่มมักปฏิเสธความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนเพราะเกรงว่าจะมีปัญหาอื่น ๆ ตามมา ซื้อกินจะดีกว่าเป็นเหมือนกับค้าขาย ได้แล้วก็ไม่ต้องมีอะไรค้างคาใจ แต่พอจะมาให้ฟรี เขารู้สึกว่ามันจะไม่จบแค่นั้น แต่พอเห็นแบบนี้เขากลับอยากลองบ้างซะแล้ว “พะ พอแค่นั้นค่ะ” พรึ่บ! หญิงสาวที่รู้สึกว่าเขาจะไม่หยุดรูดแค่นั้น ก่อนที่เธอจะหมุนตัวหันมาประจันหน้ากับเขา สายตาของเขาฉายแววเสียดายชัดเจน “ไม่ผูกมัด?” อยู่ ๆ เขาก็พูดออกมา ขณะที่หญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากัน “คะ?” “ก่อนหน้านี้” “เอ่อ…” รอบนี้หญิงสาวอึกอักที่จะตอบ ขณะที่คนตัวสูงก้าวเดินเข้ามาชิดลำตัวของเธออีกครั้ง ลำแขนแกร่งเอื้อมพาดผ่านไหล่เธอไปทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะคว้าเอาหัวซิบเธออีกครั้ง ร่างบางถอยหลังออกไป ขณะที่เขาก้าวเดิมตาม ซิบค่อย ๆ ถูกรูดลง จนมันสุดปลายทาง ชิลล์จับชุดเดรสของเธอบริเวณขอบเกาะอกเอาไว้แน่น ก่อนที่ พรึ่บ! ”กรี๊ดด~” ชายหนุ่มกระชากชุดของเธอให้หลุดจากมือก่อนที่มันจะรูดไหลลงทันที อกอวบอิ่มดีดผึ่งออกมาก่อนที่หญิงสาวจะให้มือทั้งสางข้างกอบกุมมันไว้ ลมหายใจของเขาติดขัดชัดเจน และเขาหายใจรุนแรงจนหญิงสาวนึกกลัวในใจ ร่างช่วงบนของเธอเปลือยเปล่า ขณะที่ช่วงล่างยังคงมีปราการลายลูกไม้สีดำปกปิดอยู่ “ปะ ไปอาบน้ำก่อนนะคะ” หญิงสาวยิ้มแหย ๆ ให้เขา อยู่ ๆ เธอก็รู้สึกหวงตัวขึ้นมา เมื่อเห็นสายตาแทะโลมของเขา “อืม” ชายหนุ่มตอบเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบกายตัวเองไว้ การกระทำของเธออยู่ในสายตาของเขาทุกฝีก้าว และตอนนี้ “จะ เดินตามทำไมคะ” หญิงสาวถึงกับหยุดชะงักก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ เมื่อเห็นว่าเขาเดินตามเธอต้อย ๆ ชายหนุ่มถึงกับงงตัวเองเหมือนกันว่าจะเดินตามทำไม “อยากอาบด้วยมั้ง” เขาตอบพลางเดินเข้าใกล้หญิงสาวเพิ่มขึ้น “คุณอาบก่อนก็ได้ค่ะ” หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบ เธอรู้ว่าเขาจะดึงเธอเข้าหาเขา “_” เขาไม่ตอบอะไรแต่กลับขยับตัวเดินเข้าหาเธอ เหมือนกับกำลังลุ่มหลงในอะไรบางอย่าง “ทามมี่ คือฉัน…ไม่พร้อม” หญิงสาวตอบออกมา มันทำให้เขาหยุดชะงัก “พูดอีกที” “กลัวค่ะ บอกตรง ๆ” หญิงสาวบอกความในใจของเธอออกไป ถึงจะรู้สึกวาบหวิวไม่น้อยกับสัมผัสก่อนหน้านี้ แต่มันรุนแรงและเธอก็รู้สึกว่าเขาจะกระทำเธอรุนแรง “เมื่อกี้แค่ขู่เฉย ๆ” ชายหนุ่มเดินเข้าชิดลำตัวของเธอ หลังจากที่เธอเดินถอยหลังจนชิดโต๊ะทำงานของเขา แอบหงุดหงิดตัวเองไม่น้อยที่ไม่น่าทำให้เหยื่อตื่นกลัวขนาดนี้ แล้วอย่างนี้เสือร้ายอย่างเขาจะได้กินเหยื่อไหมนะ “ขู่เหรอคะ น่ากลัวเหมือนกับว่าไม่ได้ขู่แต่เป็น…อะ ความต้องการของคุณเอง” หญิงสาวร้องสะดุ้งขึ้นเมื่อชายหนุ่ม ใช้มือค้ำที่โต๊ะ เขาเข้ากักกันตัวเธอพร้อมกับโน้มใบหน้าลงที่ใบหูเล็กนั่น “ลองใหม่” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าขณะที่ใช้ลมอุ่นร้อนเป่ารินรดใบหูเธอ ไรขนอ่อนของหญิงสาวลุกชันทันที “มะ ไม่ดีกว่าค่ะ กลัวจริง ๆ” ไทม์ถึงกับหัวเสียที่เธอจะกลัวอะไรขนาดนั้น นึกหงุดหงิดตัวเองอีกครา ไม่น่าทำแบบนั้นเลย ร่องรอยเขียวช้ำตัดกับสีผิวขาวเนียนละเอียดของเธอที่เขาดูดดึงผิวบอบบางของเธอมันยังคงฉายชัดอยู่ตามผิว รอยเขี้ยวที่ขูดอยู่ ยืนยันได้ว่าเขาทำรุนแรงจริง ๆ “อย่ามาอ่อยแล้วพูดแบบนี้” “ไม่อ่อยแล้วค่ะ คุณน่ากลัวเกินไป” “ชิลล์” “คะ” “ผม…” “อยาก***คุณ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more