CHAPTER 12
ประโยคนี้มาพร้อมกับสายตาหวาน เธอไม่ได้หลบสายตาของผมแม้แต่น้อยแต่กับจดจ้องอย่างท้าทายเพื่อที่มีจุดประสงค์ในการค้นคว้าอะไรบางอย่างเหมือนที่เคยทำเมื่อครั้งในอดีตแต่ครั้งนี้มันดูเหมือนว่าโบว์จะพลาดอะไรไปมากเลยทีเดียวเพราะผมมันไม่ใช่ไอ้อ่อนคนนั้นอีกแล้วมันก็เหมือนกับหลายๆ
คนที่เวลาเปลี่ยนไปถึงสามปีแล้วใครจะไม่เปลี่ยนไปบ้างขนาดสถานที่บางแห่งที่เราเคยไปเหยียบย้ำมันก็ยังต้องมีการเปลี่ยนแปลงเลยใช่ไหมแล้วทำไมผมจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงตัวเองแต่เปลี่ยนไปมากหน่อยก็แค่นั้นเอง
ตอนนี้จะทำอะไรก็ต้องมีเป้าหมายอย่างแน่วแน่ถ้าตัดสินใจทำลงไปแล้วผลตอบรับจะต้องมีกำไรมากพอให้คุ้มค่ากับการลงทุนลงแรงหน่อย โลกมันเปลี่ยนไปแล้วปัจจุบันนี้คนที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุขที่สุดผู้อ่อนแอจะไม่มีแม้แต่ทางเดิน
“ก็เปลี่ยน” ผมตั้งใจหยุดเว้นไว้สักพักก่อนจะเบี่ยงสายตาจากการจับจ้
