"เอาละทุกคนครับ ตอนนี้เรายังหาตัวคนทำไม่พบ ในระหว่างนี้ พี่อยากให้น้องๆผู้หญิงระมัดระวังตัวกันมากกว่าปกติ จนกว่าเราจะจับตัวคนทำผิดได้ และพี่เชื่อ ว่าคนที่ทำ ยังอยู่ในคณะเรา" ลีวายเอ่ยเตือนทุกๆคน
"พี่ลีวายคะ แบบนี้เวลาพวกเราไปเรียนที่ห้องที่ไม่ค่อยมีคนไป จะทำยังไงดีคะ พี่ลีวายจะตามไปดูแลพวกเรามั้ยคะ" น้องปีสองกลุ่มนึงเอ่ย ลีงายรู้ดีว่านี่คือการอ่อยเหยื่อเขา
"พี่ส่งพี่โฟไปแทนนะ" เขาเอ่ยนิ่งๆ
"หาเรื่องให้กูอีกแล้วไอ้ห่า"
"เอาละครับทุกคน แยกย้ายกันไปเรียนได้แล้วครับ พี่จะรีบหาตัวมันคนนั้นให้ไวที่สุด ระหว่างนี้ขอให้สาวๆทุกคนระวังตัวกันเยอะ"
หลังจากแยกย้ายกัน ลีวายที่เดินกลับมาหาฟาริน พรางมองหน้ากันอย่างหยอกล้อ ทำเอาโฟเพื่อนสนิทถึงกับเอ่ยขึ้น
"ไอ้วาย ไอ้เสือยิ้มยาก หมูนี้เชื่องเป็นแมวเลยนะมึงน่ะ"โฟเอ่ย
"กูเชื่องตรงไหน?"
"น้องฟารินเกาคางมันเร็ว"
ฟารินค่อยๆใช้มือเกาคางลีงายเบาๆจนเขากดยิ้ม
