เขานั่งมองไฟในมือแต่ยังไม่ได้จุดบุหรี่แต่อย่างใด สมองกำลังคิดถึงเรื่องของฟารินวนไปวนมา จนกระทั่งในขณะที่กำลังจะจุดไฟที่บุหรี่ มันกลับถูกดึงออกจากริมฝีปากของเขา
"รินบอกแล้วไงว่าไม่อยากให้สูบ มันไม่ดี"
"ฟาริน!!" ลีวายเอ่ยอย่างตกใจ
"ไม่ต้อนรับรินเหรอคะ รินจะได้กลับ"ฟารินเอ่ยทำท่าจะลุกขึ้น ก่อนที่ลีวายจะรั้งแขนเธอให้นั่งลงบนตักของเขาในขณะที่ทุกคนอยู่ด้านในห้อง
"พี่คิดว่ารินจะไม่มา"
"พี่บอกว่า อยากให้รินมาไม่ใช่เหรอคะ"ฟารินเอ่ย
"แล้ว..."
"พี่รอคำตอบอยู่ไม่ใช่เหรอคะ ถ้ารินไม่ตกลง พี่บอกว่าไม่ให้รินมา แต่ถ้ารินตกลงเรื่องที่พี่ขอรินเป็นแฟน พี่บอกให้รินมางานวันเกิดพี่ไงคะ และนี่รินก็มา"ฟารินเอ่ย
"งั้นคำตอบของรินคือตกลงใช่มั้ยครับ"
"ค่ะ คำตอบของรินคือตกลง แล้วนี่พี่มาสูบบุหรี่ทำไมคะ น้อยใจเหรอ"ฟารินเอ่ยทั้งที่ยังนั่งอยู่บนตักของลีวาย
"ดูนาฬิกาซิครับว่ากี่โมงแล้ว พี่ไม่น้อยใจก็แปลกแล้ว วันน
