พอฟางเดินกลับมาถึงห้องทำงานตัวเอง น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอกลายเป็นคนอ่อนแออีกแล้วสินะ
ก๊อก ๆ (เสียงเคาะประตูห้อง)
เธอสะดุ้งรีบเช็ดน้ำตาออกให้แห้ง “เชิญค่ะ”
“เข้มแข็งจริง ๆ ท่านประธานของฉัน” แก้วพูดให้กำลังใจด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
“เพื่อลูก ฉันทนได้ สบายมาก” ฟางพยายามฝืนยิ้มออกมา ไม่อยากให้เพื่อนไม่สบายใจ
“บ่ายนี้มีประชุมนะคะท่านประธาน” แก้วรายงายพร้อมขยิบตา
“แกเตรียมเอกสารให้ด้วยแล้วกัน” ฟางสั่ง แก้วรับคำก่อนจะเดินออกไป
ถ้าเธอไม่มีแก้วเป็นเพื่อนชีวิตคงจะเศร้ามากกว่านี้แน่ ๆ แก้วเป็นคนอารมณ์ดี ทำให้เธอยิ้มได้ตลอด คอยให้กำลังใจทุกเรื่องตั้งแต่สมัยเรียนมาแล้ว เรื่องที่เธอท้องแก้วก็เป็นคนรู้คนแรก แน่นอนว่าแก้วไม่ชอบโซ่เอามาก ๆ
ตัดมาตอนเย็น
จะเจอปัญหาหนักมาขนาดไหน จะเหนื่อยแค่ไหน กลับบ้านมาเจอหน้าลูกเธอก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
“ม่าม๊าาาค้าา” สาวน้อยตัวเล็ก ๆ วิ่งมากอดฟางอย่างออดอ้อน
“วันนี้อยากไปหาคุณตาคุณยายไหมคะ” วันนี้เธอนัดกับเฟย์แล้วก็เฮียเอาไว้ว่าจะไปหาป๊ากับม๊า ไม่ได้ไปเจอพวกท่านนานแล้ว
“อยากไปค่า เย้ๆๆ ซอลจะแต่งตัวสวยๆ” ซอลน้อยกระโดดโลดเต้นดีใจใหญ่
“หอมแก้มม๊าก่อนสิ ม๊าจะให้แต่งตัวสวย” ฟางก้มตัวลงให้ตัวเล็กหอม สาวน้อยก็พุ่งเข้ามาหอมอย่างว่าง่าย
“ป๊าล่ะคะ ป๊าไปด้วยเปล่า” ซอลน้อยทวงถามหาผู้เป็นพ่อ
“เดี๋ยวป๊าตามไปนะคะ” ฟางบ่ายเบี่ยงทั้งที่จริง ๆ ตอนนี้เขาอยู่ไหนเธอเองก็ยังไม่รู้เลย
สักพักฟางก็พาซอลมาอาบน้ำแต่งตัว จริง ๆ แล้วเธอโทรหาโซ่แล้วแต่อีกฝ่ายไม่รับสายคงจะติดธุระอยู่ เธอเลยฝากให้ป้านิ่มบอกกับอีกฝ่ายว่าเธอกับลูกจะกลับไปบ้านป๊า
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่
ฟางเดินเข้ามาภายในตัวบ้านก็เห็นทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเรียบร้อยแล้ว
“ป๊า ม๊า คิดถึงจังเลย” หญิงสาวรีบเดินเข้าไปกอดป๊ากับม๊าที่รออยู่ตรงหน้าให้หายคิดถึง
“ไหนตัวแสบมาหาตาสิ” ป๊าปรี่เข้ามาอุ้มซอลไว้ในอ้อมแขนอย่างรักใคร่เอ็นดู
“กี่ขวบแล้วล่ะฟาง” ม๊าหันมาถามฟางด้วยรอยยิ้มใจดี
“3 ขวบแล้วค่ะม๊า”
เธอปล่อยให้เด็ก ๆ เล่นกับตายาย ส่วนตัวเธอเองก็เดินมาหาเฟย์กับอาซันแล้วก็เฮียที่ทำลังนั่งคุยกันอยู่
“อ้าวฟาง พี่โซ่ไม่มาด้วยเหรอ” เฟย์ถามอย่างสงสัย
“ไม่หรอก คงติดธุระน่ะ”
“หึ ธุระอะไรล่ะ คงจะเป็นพวกผู้หญิงตามเคย” ซันผู้ที่เป๋นพี่ชายแท้ๆ ของโซ่ พูดอย่างไม่พอใจ แน่นอนว่าเขากับโซ่ไม่ถูกกันตั้งแต่วันที่โซ่บอกจะรับแค่ลูก
“คุณคะ จุ๊ ๆ” เฟย์ภรรยาคนสวยทำท่าไม่ให้ซันพูด
“ดูโทรม ๆ ไปนะฟาง ทำงานหนักเหรอ ให้เฮียช่วยไหม” เฮียฟร้องเอ่ยถามฟางด้วยความห่วงใยหลังเห็นสีหน้าซีดเซียวของเธอ
ฟางเธอมีพี่น้องทั้งหมดสามคน เป็นฝาแฝด คนโตชื่อฟร้อง คนกลางคือตัวเธอเอง และอีกคนชื่อเฟย์
“งานเฮียก็เยอะพอแล้ว ฟางโอเค ไม่ต้องห่วง” เธอพยายามเผยยิ้มจาง ๆ ให้ทุกคนไม่คิดมาก
มันเป็นเรื่องปกติที่คนเราจะมีมุมอ่อนแอบ้างเข้มแข็งบ้าง