ตัดมาตอนบ่าย ๆ
ครูน้ำกลับไปแล้ว ส่วนซอลเองก็หลับอยู่ในห้อง
วันนี้เธอว่างไม่ได้ไปบริษัท นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บ้านทั้งวัน น่าเบื่อยิ่งกว่าอะไรดี
กริ๊ง
ตอนนั้นเองที่เบอร์แปลกโทรเข้ามา ฟางมองก่อนจะกดรับอย่างสงสัย
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ”
“ฟางใช่ไหมนี่พี่นนท์เองนะ”
“...อ๋อ มีอะไรรึเปล่าคะ”
“ว่างไหมไปกินข้าวกัน”
“วันนี้ฟางต้องดูลูกค่ะพี่นนท์” ฟางตอบไปตามตรง และเขาเองก็รู้ว่าเธอมีลูกมีสามีแล้ว
“ไม่เป็นไรครับ ไว้พรุ่งนี้ก็ได้”
“ได้ค่ะ”
คุยกันเสร็จก็วางสายไป
“มีนัดกินข้าวด้วย นี่ลูกค้าจริงเหรอห๊ะ!!” เสียงของโซ่ดังขึ้นข้างหลัง
ฟางขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าเขากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่เห็นได้ยินเสียงรถเลย
“แค่ลูกค้าค่ะ ฟางไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านี้”
“แต่มันคิด”
“ฟางรู้ดีค่ะว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ” ฟางกำลังจะเดินขึ้นห้อง แต่ก็โดนเขาจับแขนไว้ซะก่อน
“เฮียหวงนะรู้ไหม” เขาพูดแบบนั้นแล้วก็จูบลงบนหน้าผากเธออย
