โธ่เอ๊ย! เขาไม่น่าหลงกอดเธอเข้าไปแบบนั้นเลย แถมยังบุกตะลุยไปไม่ถึงจุดที่อยากได้ที่สุด ทำให้อารมณ์หวามมันค้างคากระจุกอยู่ใต้สะดือจนเก็บไปฝัน
เฮ้อ กลับไปนอนดีกว่าไอ้ปราบ
แกรู้นี่ว่าทำยังไงมันถึงจะหลับ แค่ใช้จินตนาการเอง...
กองปราบสูดลมหายใจลึกพลางยิ้มบางๆ เมื่อเทวดาในหัวเอาชนะจอมมารได้สำเร็จเสียที เขาหันหลังกลับจากประตูห้องแสนพิศวงเพื่อจะเดินกลับห้องนอนตัวเอง ทว่า สิ่งที่เห็นตรงหน้ากลับทำให้เขายืนตะลึงอึ้ง ตาค้าง แก่นกายที่พอจะยุบลงไปบ้างถึงกับขมวดเกร็งขยายขนาดอยู่ในกางเกงนอนจนทรมาน
“พี่ปราบทำอะไรเหรอคะ ละเมอเหรอ”
สาวน้อยที่ถือแก้วนมตรงหน้าเขาสวมเสื้อคลุมสีกลีบบัวยาวจดเข่า ทว่าสายรัดเอวของเธอหลวมเกือบจะหลุด จึงเผยให้เห็นชุดนอนที่เขาขอเรียกว่าชุดชั้นในจะดีกว่า!
มันเป็นบราเซียลายลูกไม้ประดับลายดอกไม้เล็กๆ กระจุ๋มกระจิ๋ม ปกปิดทรวงอกสล้างได้แค่ครึ่งเต้า แม้จะมีผ้าลูกไม้โอบล้อมรอบเอวบางอยู
