ep8 คฤหาสกลางป่า
434 คำ
มหาลัย
" แก้มรู้สึกเป็นไหง บ้าง " เมย์ที่เอามือมาอังหน้าผาก เพื่อนด้วยความเป็นห่วง
" อืม เราดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณมากนะ" แก้มที่ส่งยิ้มหวานให้เพื่อน
" แก้ม...แก้ไม่เป็นไรแน่นะ " เมย์ถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แก้มที่รู้ว่า เมย์เป็นห่วง ก็เลยเล่าให้เมย์ ฟังตั้งแต่ต้น จนจบ เมย์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกใจ เอามือปิดปาก °¤° " แกฉันขอโทษนะ ที่ฉันดูแลแกไม่ดี" แก้มที่ก้มหน้าพูดด้วยความรู้สึกผิด แก้มที่เห็น เพื่อนแบบนั้น ก็รีบดึงมือเพื่อนมาจับ " แกฉันไม่เป็นอะไร จริงๆ และก็ไม่ต้องโทษตัวเอง เพราะฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ และอีกอย่างมันไม่ใช้ความผิด ของแก " แก้มที่ปลอบใจเพื่อน และยิ้มหวานส่งให้ ^_^
เลิกเรียน
แก้มกับ เมย์ที่ยื่นรอ รถเมย์ ก็สังเกตุเห็น รถซุปเปอร์คาร์ วิ่งมาจอด แล้วเลือนกระจกลง แก้มที่จำใบหน้านั้นได้ ก็จับมือเมย์แน่น เมย์ที่สังเกตุ เห็นเพื่อน อาการผิด ปกติก็กระซิบถามเพื่อน " แก้มแก ok นะ" แก้มที่ได้แต่ จับมือและหลบหลังเมย์ เพื่อที่ไม่ให้คนในรถเห็น
จากนั้น รถซุปเปอร์คาร์ ก็ปิดกระจกขึ้น แล้วขับรถออกไปด้วยความเร็วสูง " แก้มอย่าบอกนะ ว่า...." เมย์ที่ยังพูดไม่จบ ก็หันไปเห็นแก้ม พยักหน้า " อืม" ° ¤ ° เมย์ ที่ตกใจพูดอะไรไม่ออก
หลังจากที่เราแยกกัน ที่ป้ายรถเมย์ แก้มก็ต้องนั่งรอรถ เพียงลำ เอี้ยด......ปึง เสียงปืดประตูรถ ด้วยความแรง " ขึ้นรถ "
" ขะ ขะ คุณ ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยนะ " แก้มที่ตอนนี้โดนบีบ ข้อมือแน่น จนเป็นรอยแดง
" จะขึ้นดีๆ หรือจะให้ผม ลากคุณขึ้นไป" อเล็กที่พูดเสียงเข้ม ที่ดุดัน และทำหน้าเรียบเฉย แก้มที่เห็นสีหน้าแบบนั้น ก็ต้องจำใจ ขึ้นรถตามไป " คุนจะพาฉันไปไหน" แก้มที่ถาม ชายหนุ่มตรงหน้าเพื่อทำลายความเงียบ ภายในรถ
" กับบ้าน" อเล็กที่พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่แอบยิ้มมุมปากเมื่อแอบเห็นคนตรงหน้า ทำหน้าตาตกใจ เอี้ยด...... " โห้....บ้านคุณเหรอค่ะเนี้ย ทำไหมสวยจัง " แก้มที่พูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่น เต้น และตกใจ เมื่อเห็นบ้าน ที่อยู่เบื้องหน้า ที่ตั้งอยู่กลางป่า และหุบเขา อย่าเรียกบ้านเลย ให้เรียกว่า คฤหาส ดีกว่า °¤° " โห้........สวยจัง สวยเหมือนใน หนังสือนิทาน ที่ฉันเคยอ่านเลย ^_^
- ผู้เขียน
