แทนไทนั่งจ้องมองดูทีวีอยู่ในคอนโดหรู เขาดูการแถลงข่าวของเวกัสแล้วรู้สึกโกรธเกลียด เพราะรู้สึกว่าเขาทำอะไรก็สู้เวกัสไม่ได้เลย ตอนนี้เขาต้องหาทางเข้าไปหาตัวอย่างยามาเอง แต่ยังหาวิธีไม่ได้เลยหรือเขาจะใช้ไม่เดิม
ตื้ดๆๆๆๆแทนไทโทรศัพท์หาไบรอันแด๊ดของเวกัส
" ฮัลโหล นั้นใครนะ?" ไบรอันถามออกมาเพราะเป็นเบอร์แปลกๆ แทนไทยกยิ้มที่มุมปาก
" แด๊ดครับ นี้แทนเองครับ " แทนไทตอบรับออกไปน้ำเสียงเศร้าน่าสงสาร ไบรอันได้ยินก็เงียบ
" ตอนนี้ผมสำนึกผิดแล้วครับแด๊ด ผมขอโทษครับแด๊ด ผมผิดไปแล้วครับแด๊ด ผมขอโทษให้อภัยผมได้ไหมครับ " แทนไทพูดออกมายาวยืด เพราะเขาต้องหาทางให้ไบรอันยอมพูดและดีกับเขาก่อน แด๊ดเงียบ
" แด๊ดจะไม่ให้โอกาสผมเลยเหรอครับ ขอโทษครับแด๊ด ผมได้รับบทเรียนแล้วครับแด๊ด" แทนไทพยายามพูดให้ไบรอันให้ ท่านเห็นใจและยอมใจอ่อน
" แกไม่ใช่ลูกฉัน อย่ามาเรียกฉันว่าแด๊ด แกกับแม่ของแกเลว" ไบรอันพูดออกมาเสียงเข้
