“เรียบร้อยแล้วค่ะแม่ รักแม่นะคะ จุ๊บๆ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ คุณแม่ก็นอนได้แล้วนะคะ ไว้พรุ่งนี้หน้อยแน่โทรหาค่ะ บายๆ” เธอส่งเสียงบอกรักแม่ไปตามสาย หมอกดูกิริยาของเธอช่างน่ารัก เขาเผลอยิ้มออกมา แต่พอหญิงสาวหันหน้ามาทางเขา ก็แกล้งเสมองไปทางอื่น คุณหมอดิลกเดินออกมาจากห้องพิเศษของคุณคีรี “อาหมอว่า หน้อยแน่กลับไปนอนที่โรงแรมดีกว่า ทางนี้อาหมอจะจัดพยาบาลพิเศษให้ดูแลคุณพ่อเอง ถ้าหากหน้อยแน่นอนที่นี่ด้วยคงจะลำบากน่าดู เดี๋ยวจะพานไม่สบายไปอีกคน” หมอดิลกบอกกับหญิงสาวเธอพยักหน้ายอมรับ เพราะกำลังเป็นกังวลเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน “แล้วคุณพ่ออาการเป็นยังไงบ้างคะ” “อาหมอฉีดยานอนหลับให้ ท่าทางท่านจะเครียดมาก อีกอย่างมีความดันผสมอยู่ด้วย เลยต้องให้พักมากๆ หน้อยแน่ไม่ต้องเป็นห่วงอยู่ในมืออาหมอแล้ว คุณพ่อไม่เป็นอะไรมากหรอก” ท่านรับปากแข็งขัน “เอ่อ... หมอกก็ไปนอนที่โรงแรมเดียวกันเลยนะ อาหมอให้คนจองห้องเ