บทที่ 9
“ฉันเป็นของคุณแล้วนะคะ อิคารัส...อิคารัส...ฉันเป็นของคุณ”
อิคารัสนิ่งเงียบก่อนที่รอยยิ้มจางจะผุดขึ้นบนริมฝีปาก
“แน่นอน...เธอเป็นของฉัน เราเป็นของกันและกันนะ...ชิริน”
“อืม...อืม”
ชิรินครางลึกในลำคออีกชั่วครู่ก่อนที่เธอจะหลับไปในอ้อมกอดของภูตหนุ่มและแก่นกายของเขาก็ยังคงฝังแนบแน่นอยู่ในตัวเธอ อิคารัสยังไม่หลับ...ใช่...เขาไม่เคยหลับมานานนับพันปีแล้ว แต่สำหรับความสุขที่อาบเอิบตัวเขาเมื่อครู่เป็นสิ่งที่ภูตหนุ่มรูปงามไม่เคยได้พานพบในโลกของเขา
ภูติหนุ่มพิศมองชิรินยามหลับใหลในอ้อมแขน เปลือกตาที่มีแพขนตางอนงามกระตุกเป็นบางครั้ง ปากอิ่มสวยเผยอออกน้อย ๆ เธอกำลังผ่อนลมหายใจออกมาแต่มันกลับทำให้ชิรินดูมีเสน่ห์อย่างไม่ต้องเสแร้ง
ทั้งที่เขาเพิ่งพบเธอแต่เหมือนมีสายใยบาง ๆ ร้อยรัดหัวใจของเขาไว้กับผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนพิเศษสำหรับเขา อิคารัสกำลังนึกอะไรบางอย่าง เป็นสิ่งที่เขาปรารถนาจะทำเมื่อ
