บริษัท Wow Publisher
หลังจากเหตุการณ์ตอนเช้าคนต้นเรื่องก็มานั่งแหมะอยู่กับฉันที่ออฟฟิศไม่ยอมไปไหน
"ถามจริงวันนี้จะไม่ไปทำงานตัวเองแล้วรึไงมันจะเที่ยงแล้วนะ"
ฉันถามคนที่ก้มหน้าก้มตาดูแบบโครงสร้างตึกในโน๊ตบุคอยู่ตรงโซฟาในห้องทำงานฉัน
"ก็ทำอยู่นี่ไงครับ เช็คงานที่สร้างตึกใหม่บริษัทมี๊อยู่นี่ไง"
กายเงยหน้าขึ้นพูดกับฉันพร้อมกับบิดตัวยืดเส้นยืดสาย
"แล้วไม่ไปที่ห้างเหรอวันนี้"
"ไม่ไปครับอยากอยู่กับมี๊"
พูดอย่างเดียวก็ได้ไหมจำเป็นต้องลุกแล้วเดินมาถึงตัวฉันไหมน่าหมั่นไส้จริงๆ
ฟอด!!
นั่นไงเดินมาไม่พอเนียนมาหอมแก้มฉันซะงั้น นี่มันเป็นอาการของคนมีความผิดติดตัว..หึ
"เมียใครหอมจัง"
"เมียหมาแถวนี้แหละ"
ฉันเบ้ปากตอบเค้าไปนับวันยิ่งเยอะเผลอไม่ได้ฉวยโอกาสตลอด
แพล็บ!!
"อี้!! สกปรกทำอะไรอ่ะหน้าเกลียด"
ฉันโวยขึ้นมาทันทีที่อยู่ดีๆ กายที่ยืนอยู่หลังโต๊ะทำงานฉันก้มหน้ามาเลียหูฉัน
"ก็เป็นหมาไงหมาม
