บ้าจริง!
“ไม่ตายหรอก ถ้าฉันไม่มา นายอาจจะตายจริง ๆ”
“แต่ถ้าเธออยู่ ฉันอาจจะตายเร็วขึ้น” นี่ฉันเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ
ฉันไม่อยากคุยกับเขาแล้ว รีบลุกขึ้นไปค้นตู้เสื้อผ้า หาผ้าขนหนูผืนเล็ก ๆ จะเช็ดตัวให้แทน
เอ่อ… เช็ดตัว!
ตายแล้ว! ฉันลืมนึกถึงฉากในละครไทยไปได้ไง แม่ง ทุกเรื่องเลย ชอบมีสบตาปิ๊งปั๊ง แถมเมื่อคืนเราก็เพิ่งจูบกันสด ๆ ร้อน ๆ ด้วย
แต่ ช่างมันเถอะ ตานั่นป่วยจะตายอยู่แล้ว เขาคงไม่เม้าท์ทูเม้าท์กับฉันรอบสองหรอก!
ฉันเดินตรงดิ่งไปห้องน้ำทันที กึ่งวิ่งกึ่งเดินจน...
“ว้าย…”
‘ปึก~’ ก้นฉัน! ฉันลื่นก้นกระแทกพื้นจัง ๆ ในห้องน้ำเขา!
ฮือ… มันจะระบมขนาดไหนวะ ฉันนั่งคลำสะโพกตัวเองสักพัก จนรู้สึกเย็นวูบข้างหลัง
โอ้ย… กระโปรงทรงเอกูแหก แหกมาถึงก้นเลย!
ฉันพยายามดันตัวลุก แต่มันเจ็บจนลุกไม่ไหว ได้แต่เอื้อมมือไปเกาะเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า หวังจะรั้งตัวลุกขึ้นอีก
ขณะที่ฉันกำลังตะเกียกตะกาย
