บทที่ 21 ลักพาตัว

1003 Words

เควิลยิ้มมุมปาก เป็นยิ้มที่นาชาเห็นว่าเย็นชานัก เหมือนเขากำลังพูดประชดเธออยู่หรือเปล่า เขาพูดเท่านั้นก็หันไปโบกไม้โบกมือให้กับนาวาที่ตะโกนเรียก นาวาได้เพื่อนเล่นแล้วเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของน้องทำให้นาชายิ้มอย่างมีความสุขตามไปด้วย ทั้งคู่มองนาวาเงียบ ๆ เช่นเดิม ไม่มีใครชวนใครสนทนากระทั่งนาชารู้สึกอึดอัด "ฉันฝากนาวาด้วยนะคะขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่" สุดท้าย การขอตัวเข้าห้องน้ำ คือทางแก้ปัญหาของเธอ "ครับ" เมื่อพื่นที่ของเธอห่างจากเขา นาชาก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองหายใจได้สะดวกขึ้น ดูท่าเธอกับเขานี่คงไม่เข้ากันอย่างที่สุด ทั้งที่เธอเคยรู้สึกดีมาก ๆ เมื่อตอนอยู่บนเตียงกับเขาแท้ ๆ เวลาที่อยู่บ้านมีหลายครั้งน้าเอ็มมี่คอยเปิดโอกาสให้แต่ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเขายังคงหยุดอยู่ที่คำว่า ครับ อืม และ แล้วแต่คุณ สามคำนี้คงเป็นคำที่เควิลพูดกับเธอบ่อยที่สุดกระมัง หญิงสาวเป่ามือจนแห้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD