วันต่อมา
นาชารู้ว่าเควิลเลื่อนไฟล์บินไปอังกฤษอีกสามวันเพื่อดูแลเธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก วันนี้ยัยกุ๊กไก่หอบกระเช้ามาเยี่ยมนาชาถึงบ้าน ยิ่งเห็นเควิลใกล้ ๆ ยัยกุ๊กไก่ยิ่งดี๊ด๊า นาชาแค่ขาแพลงไม่มาก
ตอนนี้เหมือนเธอจะไม่ค่อยเจ็บแล้วแต่เพราะเพื่อนอย่างยัยกุ๊กไก่บอกว่าห้ามหายเพื่ออ้อนผู้ชาย นาชาจึงสำออยแกล้งเจ็บขาต่อและเควิลก็ดูแลเธออย่างดีจริงๆ
กระทั่งเขาออกไปจากห้อง ให้สองสาวได้คุยกันอย่างเต็มที่ ยัยกุ๊กไก่ก็ทำเสียงจิ๊จ๊ะอย่างสนุกสนาน
"เขาดีขนาดนี้มองแกตาเชื่อมขนาดนั้นแกยังจะบอกว่าเขาไม่ได้รักเหรอ"
"ฉันไม่อยากเข้าข้างตัวเองว่ะ"
"ทำไมวะ"
"ก็ตาพี่เคนเขาหวานขนาดนั้น ขนาดมองแม่บ้านยังเชื่อมเลยฉันเลยไม่กล้าคิด"
"เออว่ะ คนห่าอะไรตาหวานขนาดนั้นวะ เมื่อกี้มองฉันก็ทำเอาฉันเคลิ้มเลยเกือบคิดว่าเขาชอบฉันแล้วสิ"
"นั่นน่ะสิแกอย่าว่าแต่คนเลย เขามองถังขยะยังตาเชื่อมจะให้ฉันคิดอะไร ปกติเขาก็ดูแลเทคแคร
