Thalia's Point Of View*
Dahan dahan akong nagmulat dahil sa sinag ng araw at dahan dahan akong bumangon at umupo sa higaan at napayakap ako sa binti ko.
Naalala ko ang nangyari kagabi at di ko kailanman makakalimutan ang lahat ng nalaman ko. Pamilya ko nga ang kasama ko ngayon dito sa mansiong ito.
Napakagat ako sa labi ko. Tama nga si Sir Dem. Di ko muna pangungunahan ang lahat at di ko muna sasabihin ang katotohanan at kailangan ko munang alamin ang lahat lahat. Kung bakit ako lumaki sa kamay ni Nanny ko at hindi sa mga magulang ko.
Maghintay ka lang, Thalia. Malalaman at malalaman mo ang lahat.
Babalik na kami bukas sa Pinas at napag desisyonan ko na pumayag na ampunin nila ako. At kakailanganin ko talaga si Sir Dem sa buhay na ito.
Tumayo ako at agad akong nagbihis at lumakad
