Thalia's Point Of View*
Nakatingin ako sa mga mata niya. Kahit itimidating ang kanyang awra ay sinasabi ko sa sarili ko na mabait siya dahil yun naman talaga ang nakikita ko sa kanya.
Ang tahimik na opisina ni Sir Dem ay biglang napalitan ng malakas na tawa na kinagulat ko at ako parang maiiyak na ako na ano.
"Kahit ako ay napahanga mo, Miss Thalia. I'm sorry sa pinakita ko sayo."
"Trip niyo pong tripan ako, Sir Rossi. Pina nosebleed niyo pa ako akala ko di kayo marunong magtagalog."
At natatawa pa din siya habang nakatingin sa akin at lumapit siya sa akin at pinat niya ang ulo ko.
"Okay, I admit that. Wag ka ng magalit sa akin. At about sa sinabi mo kanina and it is true na walang kasalanan ang anak sa gawain ng mga magulang nito."
"Hindi naman ako ang umaway sa inyo kaya wag talag
