ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปในลิฟต์ที่ใกล้ที่สุด แล้วกดลิฟต์ลงไปที่ชั้น1
ติ่ง~ ไม่นานลิฟท์ก็ถูกเปิดออก...
แต่!! นี่มันไม่ใช่ชั้น1หนิ ฉันอยู่ที่ไหนเนี้ย ภาพที่ฉันเห็นคือผู้คนมากมายเต็มห้องไปหมด มีควันบุหรี่สีขาวขุ่นลอยคลุ้งปกคลุมจางๆ ไปทั่วห้อง แถมกลิ่นในห้องนี้เหม็นอับมาก คนที่ฉันเห็นพวกเขากำลังเล่นการพนันกันอยู่
ฉันกำชายกระโปงแน่น ในใจตอนนี้มันกลัวมาก ยืนนิ่งไม่กล้าขยับ ขาสั่นไปหมด
“...จะไปในจ๊ะน้องสาว” มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาทักทายฉัน ทำให้ฉันหลุดออกจากภวังค์
“นะ..หนูจะกลับบ้านค่ะ ขะ..ขอตัวนะคะ” พูดจบฉันก็หันหลังกำลังจะเดินกลับเข้าไปในลิฟต์
แต่!! ไอ้ผู้ชายเมื่อกี้มันดึงฉันไว้ก่อน “...ให้พี่ไปส่งดีกว่าไหม..หื้ม.”
“ปล่อยนะ อย่ามายุ่งกับหนูนะ” ฉันโวยวายเสียงดัง แต่ไม่มีใครสนใจเลยสักคน ผู้ชายคนนั้นพยายามดึงฉันให้เดินตามเขาไป
“ชะ ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ !!” ฉันพูดออกไปเสียงดังมาก แต่ก็ไม่มี
