Xander's point of view
Narinig ko ang pag ring ng phone ko senyas na maaga akong nagising ngayon dahil may pupuntahan akong lugar kung saan kami huling masaya ni abigail.
Hanggang ngayon naalala ko parin lahat, 'yong masasaya namin araw na hindi na namin mapupuntahan pa kahit kailan dahil wala siya at hindi na magbabago ang oras at araw na nawala siya.
Bumangon na ako at dumeretso kaagad ako sa banyo at ginawa ko na ang dapat kong gawin, pagtapos kong maligo kumuha ko sa kabinet ng long sleeves na kulay itim at itinaas ko ng kaunti ang sa may braso.
Tumingin ako sa salamin at napatingin ako sa mga picture namin na nakadikit dito sa salamin at napahawak ako doon dahil may picture kami ng marriage booth naiiyak nanaman ako dahil sa tuwing maalala ko 'yon parang sinasaksak nanaman ako ng
