พริ้งเพรารวบรวมความกล้าอยู่หลายนาทีกว่าเธอจะนั่งลงแล้วยื่นมือไปแตะที่ใบหน้าหล่อเหลา นี่เป็นครั้งแรก ครั้งแรกจริง ๆ ที่เธอได้สัมผัสใบหน้านี้ เธอค่อย ๆ เช็ดที่ใบหน้าเขาอย่างเบามือที่สุด มือเธอเบาทว่าหัวใจเธอเต้นแรงมาก ความเงียบทำให้คนแสร้งเมาได้ยินเสียงหัวใจของเด็กน้อย
พริ้งเพราก็แค่เด็กน้อยไร้เดียงสาที่หลงรักเขา ความรู้สึกที่เธอมีให้เขาทำไมเขาจะดูไม่ออก เขามันเสือผู้หญิงเรื่องแค่นี้ง่ายนิดเดียว
ที่ผ่านมาเขาแกล้งไม่เห็นก็เพราะเธอยังเด็ก แต่วันนี้เห้นทีจะแกล้งต่อไปไม่ได้แล้ว เขาไม่มีวันปล่อยให้นกน้อยบินออกจากกรงไปเป็นของคนอื่น
หมับ ขณะที่เธอจะเช็ดที่ลำคอ คนแกล้งเมาคว้าหมับที่ข้อมือเล็กพลางลืมตาขึ้นมอง เสียงทุ้มเอ่ย “ทำอะไร”
“...เช็ดตัวค่ะ หนูกลัวว่าคุณเตจะหลับไม่สบาย” นี่เธอรบกวนใช่ไหม เธอทำให้เขาตื่น
“เป็นห่วงอา?” ทั้งที่เขารู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ก็ยังแกล้งถามเพื่อให้เข้าแผนที่วางไว้
“ค่ะ
