18

231 Words
Pagkapasok ko sa kwarto ay agad akong humiga sa kama. "God, that was a disaster," I whispered to myself. Matapos ng encounter namin ni Vince, mga ilang minuto lang ay umalis na rin si Louise. It all felt awkward for me, for him. "Hay," I sighed. I blinked couple of times before going to sleep. Bahala na, mamayang gabi na lang ako gigising kung magigising ako.   - "Allison, gising na," I hear someone call out my name. "Allison," Sabi ulit ng taong 'yon. Malalim ang boses kaya sigurado akong lalaki yung tumatawag sa akin. "Lis, you have to eat dinner, tataas na yung lagnat mo," Then that hits me. It's Louise. Siya lang naman ang tumatawag ng Lis sa akin eh. I opened my eyes widely but I was attacked by the light of the light bulb. s**t, my head hurts. "Paano ka nakapasok?" I asked hims still closed eyes. "Your door was open. May nakalimutan lang ako, tapos nakita kita natutulog. Buti na lang nilapitan kita, sinisinat ka pala kanina. And buti na lang ako yung pumasok baka kung ano pa yung nangyari sa 'yo kung sakali." He explained. I sighed heavily upon thinking about my stupidity. He's right. Hinawakan ko yung noo ko pero bimpo ang natamaan ng palad ko. Doon lang ako natauhan at binuksan ang mata ko. "Gee, thanks," I smiled at him. "Anything for you," He smiled at me. Why does it feel like he meant something else?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD