บทที่ 28

1247 Words

"ทำไมต้องพูดตรงขนาดนั้นด้วย ก็แค่ตอบมา" พยายามจะไม่ทำสีหน้าให้เขารู้ว่าอาย เล่นถามตรงขนาดนั้นใครจะไม่อาย "เผอิญว่าผมเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่อยากจะพูดอ้อมค้อม" "ฉันไม่อยากรู้ก็ได้" ก่อนอื่นเธอต้องไปชำระร่างกายก่อน หญิงสาวจึงรีบเข้าห้องน้ำ ออกมาก็ไม่เจอเขาอยู่ในห้องแล้ว ที่แทนคุณรีบไป เพราะยังไงวันนี้เขาจะพลาดการประชุมและคุยกับโรงงานที่ส่งวัสดุก่อสร้างมาที่ไซต์งานไม่ได้อีกแล้ว เพราะถ้าเรื่องนี้ยืดเยื้อหลักฐานทั้งหมดอาจจะถูกทำลายไปด้วย "คุณจะไปไหน" หญิงสาวได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆ เปิด ก็เลยรีบออกมาดู "ไปที่หน้างาน" "ฉันไปด้วย" "ไม่ได้" "ฉันไม่กวนคุณหรอก" "ก็บอกว่าไม่ให้ไปไง" ชายหนุ่มกำลังจะก้าวเท้าลงบันไดถึงกับหยุดแล้วหันกลับมา เพราะเหมือนเธอจะไม่ฟัง เห็นสายตาของเขาเท่านั้นแหละ น้ำอิงก็เลยรีบกลับเข้าห้องไป ..เรากลัวเขาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย แอบแปลกใจตัวเองขึ้นมาเพราะแต่ก่อนไม่เคยเป็นแบบน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD