PUB 22
" จุ๊บแจง เราถึงลานจอดรถแล้ว เดี๋ยวเราเข้าไปนะ รอเราแป้บหนึ่ง" นิ่ม เด็กสาวหน้าตาดี เหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น อายุ20ปี แต่หน้าเธอเหมือนเด็กอายุ 14-15ปี ทำให้เวลาไปที่ อโคจรทีไร เป็นต้องมีปัญหาทุกที ด้วยเป็นเพราะรูปร่างเล็ก หน้าออ่นกว่าวัย
" เดี๋ยวที่นี้ห้ามเด็กเข้า หนูไม่รู้เหรอ" การ์ด ด้านหน้าผลับ เอามือหนากันตัว คนตัวเล็กไว้ไม่ให้เข้าไป นิ่มเห็นแบบนั้น ก็ทำหน้ามุ่ยใส่การ์ดตรงหน้า แล้วยื่นบัตรประจำตัวให้การ์ดดู เหตุด้วยหน้าตาหน้ารัก เหมือนตุ๊กตาทำให้ การ์ด หรือนักท่องราตรี เดินผ่านไปผ่านมาต้องมองหน้า อ้าปากค้างกันเป็นแถว เพราะความสวยของคนร่างบาง สะดุดตา ผู้คนที่ผ่านมาเห็น
" เอาอีกแหละ ตลอด...เลยจริงๆ" พอการ์ด ปล่อยให้คนร่างบางเดินเข้ามา เธอก็บ่นอุบ กับตัวเองอย่างนึกรำคาญ
" ยัยจุ๊บแจง อยู่ไหนเนี่ย" คนตัวน้อย ชะเง้อหาคนเป็นเพื่อน ที่ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน
ปึก
" โอ้ยยยยยยย...ขะ ขอโทษค่ะ" นิ่ม เดินซุ่มซ่ามชนเข้าที่แผงอกแกร่งของใครบางคน
" เดินระวังหน่อยสิ" เสียงเข้มดุดัน ของใครบางคนที่เธอดูจะคุ้นหู นิ่มจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง ด้วยสีหน้าเอาเรื่อง เพราะอยู่ดีๆก็โดนดุ เฉยเลย เหตุด้วยเธอกล่าวขอโทษแล้ว แต่ทำไมชายตรงหน้า ถึงพูดน้ำเสียงเหมือนไม่พอใจ
" โอ้ยยยยยยย ก็ขอโทษแล้วไงจะอะไรนักหนา" นิ่มเงยขึ้นมองหน้า ชายตัวโตที่ยืนตัวสูง เธอถึงกับตกใจ
" ค / คุณพ่อจ๊อด " นิ่มตกใจที่เผลอ ตะหวาดใส่พ่อทูลหัวที่ กำลังยืนยิ้มกริ่ม อย่างพอใจให้คนเป็นลูกสาว ( เพื่อน)
" แล้วยัยหนูมาทำอะไรที่นี้ คนเดียว แม่เรารู้ รึเปล่า....." จ๊อด มองคนเป็นลูกสาวบุญธรรม อย่างคาดคั้นเพื่อจะเอาคำตอบ
" แฮะๆ พ่อจ๊อด อย่าบอกคุณแม่กับป๋ะป๋านะค่ะ ไม่งั้นหนูคอขาดแน่เลย" นิ่มคนร่างบางยิ้มแหยๆ ส่งให้พ่อทูล
" อื้มก็ได้ พ่อไม่บอกแต่......" จ๊อด มองคนร่างบางด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
" ตะ ตะ แต่ แต่อะไรค่ะคุณพ่อ" นิ่ม ทำตาโตเสียงตะกุกตะกัก เพราะกลัวว่าพ่อทูลหัว จะไปฟ้องที่บ้าน
" ให้พ่อไปด้วย " จ๊อดยิ้มหวานออกมา ให้คนเป็นลูกเพื่อนอย่างเอ็นดู ความจริงแล้วจ๊อดไม่ใช้คนโอนโยนเหมือนที่ใครๆคิดๆ เพียงแต่ว่า กับลูกๆทั้งสามของเขาคือข้อยกเว้น
" เย้.....ไปสิค่ะคุณพ่อขา ไปค่ะ" นิ่มกระโดดโล้ดเต้นอย่างดีใจ โดยไม่สนใจว่าใครจะมอง
เพราะบอดีการ์ดของพ่อทูลหัวยืนล้อม คนร่างบางไว้ โดยไม่ให้ใครเข้าใกล้เธอได้
จากนั้นคนร่างบาง ก็จูงมือหนาพ่อทูลหัวให้เดิน ตามมา
" นั้นไงค่ะ คุณพ่อโต๊ะนั้นเลยค่ะ" คนร่างบางชี้ให้พ่อทูลหัว ดูโต๊ะที่มีเพื่อนผู้หญิงและเพื่อนผู้ชายนั่งอยู่กันประมาณ 5คน จ๊อดที่เห็นแบบนั้น หน้าที่เคยยิ้ม กับนิ่งมองไปยังโต๊ะนั้นอย่างไม่สบอารมณ์
" ไปกันค่ะคุณพ่อ" ร่างบางหันมาดึง พ่อทูลหัวให้เดินตามเธอเข้ามาอย่างว่าง่าย
" hi......guy " คนร่างบางยกมือโบก ให้เพื่อนๆที่กำลังดื่มอยู่อย่างสนุกสนาน ก็พากันหันมามองแต่ต้องชะงัก เพราะไม่เคยเห็นคนร่างขวางผู้ชาย สักที
" เอ้อ....ยัยนิ่มแกมากับใครอ่ะ หล่อสัส" จุ๊บแจงดึงคนร่างบางเข้ามากระซิบ ถามอย่างตื่นเต้น เพราะผู้ชายตรงหน้าหล่อจน สาวๆที่เดินผ่านทำตาโตมองแบบส่งซิก เชื่อเชิญจ๊อดที่เห็นแบบนั้น ด้วยสัญชาตญาณพ่อปลาไหลตัวพ่ออยู่แล้ว ก็ยิ้มมุมปากส่งให้