" นี้มันไม่จริงใช่มั้ย " นิ่มยืนมองตัวเอง ในกระจกด้วยสายสั่นไหว เพราะเธอไม่คิดว่าพ่อทูลหัว ที่เธอเห็นมาตั้งแต่เกิด และเป็นเพื่อนรักของพ่อกับแม่ ของเธอจะกล้าทำกับเธอแบบนี้
1 WEEK LATER
" นิ่มทางนี้" จุ๊บแจง ตะโกนโบกไม้โบกมือ เรียกคนร่างบาง ที่กำลังเดินลงจากรถหรู
" ค่าาาาาาาา " นิ่มเดินยิ้มหวานเข้ามา หาคนเป็นเพื่อน
" แกว่าแต่แกได้ที่ฝึกงานยัง" จุ๊บแจงที่นั่งหน้ามุ่ยเพราะอยากไปฝึกที่บริษัทริ์ส่งออกรถหรู ของประเทศ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้หรือไม่ได้
" ฉันว่าจะไปฝึกที่ต่างจังหวัดนะ" นิ่มหลังจากที่เธอแน่ใจว่าเธอมี SOMETHING กับพ่อทูลหัวแล้วแน่นอน หลังจากที่เจอรอยแดงนั้น เธอก็ไปคลีนิคใกล้บ้านทันที เพื่อตรวจให้แน่ใจว่าจริงหรือไม่จริง ผลตรวจออกมาว่าเธอโดน หลังจากวันนั้นเธอก็ยื่นเรื่องประสงค์ไปขอฝึกงานที่ เกาะไข่มุก ซึ่งอยู่ห่างไกลออกไปจากที่นี้มากพอสมควร เธอไม่อยากเจอหน้าพ่อทูลหัวของเธอ เพราะเธอไม่รู้จะทำตัวยังไง
" แล้วป๋ากับมัมแกยอมเหรอ" จุ๊บแจง ถามเพื่อนรักด้วยสีหน้า งง เพราะเธอรู้ดีว่าบ้านเธอ
ค่อนข้างจะหวงเธอมากโดยเฉพาะพ่อของเธอ ที่เป็นถึงเจ้าของอสังหา และเป็นมาเฟียผู้มีอิทธิในระดับหนึ่งของประเทศ
" วันนี้แหละเราว่าจะเข้าไปบอก" นิ่มยิ้มหวานจนตาหยีบอกคนเป็นเพื่อน ที่ทำท่าเป็นห่วงเธออยู่ไม่น้อย
" ok / ฉันนี้สิอยากจะบ้าตาย ยื่นคำร้องไปแล้วแต่ยังไม่ตอบกับเลย สงสัยต้องไปขอฝึกที่บริษัท ป๊ะกับม๊ะแกแล้ว" จุ๊บแจงทำหน้ามุ่ยอย่างคนคิดหนัก เพราะบริษัทนี้เป็นความฝันของเธอที่จะได้เข้าไปเรียนรู้งาน
" เราว่าก็ดีนะ วันนี้เราจะเข้าบ้านพอดีเลย เดี๋ยววันนี้เราคุยกับพี่หนึ่งกับตานัทให้" นิ่มยิ้มหวานบอกคนเป็นเพื่อน เพื่อให้เธอวสบายใจ
" อื้มขอบใจมากนะนิ่ม" จุ๊บแจง หันไปขอบคุณเพื่อนสาวที่น่ารัก ตรงหน้าด้วยใบหน้าที่ยิ้มอย่างคนน่ารักให้คนเป็นเพื่อน
จากนั้นระหว่างที่ดาวกับจุ๊บแจงกำลัง หนังรอเวลาที่จะเข้าเรียน เธอก็รู้สึกเหมือนใครบางคน นั่งลงข้างๆ
พรึบ
" อะ อ้าว อ้าว พี่เอเดน สวัสดีค่ะ" นิ่มกับจุ๊บแจงยกมือไหว้ สวัสดีเอเดนชายหนุ่มหน้าตาดี ดรีกรีเดือนมหาลัย คนมาใหม่นั่งยิ้มหวาน ให้สองสาว
" ครับ " เอเดนยกมือไหว้กับทั้งสองสาว แล้วหันมาสนใจนิ่มที่นั่งก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
" น้องนิ่มจะไปฝึกงานที่ไหนครับ อาทิตย์หน้า" เอเดน ถามหญิงสาวร่างบางตรงหน้าที่เอาแต่ก้มหน้าอ่านหนังสือ
" ออ่ /อ่อหนูว่าจะไปต่างจังหวัดค่ะ " นิ่ม เงยหน้ามองชายหนุ่มตรงหน้า แล้วยิ้มหวานให้อย่างไม่คิดอะไร ผิดกับเอเดนที่เห็นรอยยิ้มนั้น จากที่อยากครอบครองเธออยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งอยากได้ ตัวเธอเพิ่มมากขึ้น
" ยัยนิ่มอยากไปอยู่ที่เงียบๆค่ะ" จุ๊บแจง ยิ้มตอบเอเดนเพื่อนของแฟนหนุ่มเธอ อย่างเป็นมิตร พอเธอรู้ว่าเอเดนสนใจ นิ่มเธอก็เชียร์เอเดนอย่างออกนอกหน้า โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเอเดนเป็นเสือตัวพ่อ
" ว่าแต่นิ่มจะไปที่ไหน เหรอครับ" เอเดน ถามหญิงร่างบางอย่างสนใจ แต่กับไม่ได้คำตอบเพราะเสียงจุ๊บแจงที่ยกนาฬิกาขึ้นมาดู แล้วตกใจ
" นิ่ม อีก5นาทีอาจารย์จะเข้า เร็วไปกัน ขอตัวก่อนนะค่ะพี่เอเดน " จุ๊บแจง กับนิ่มลุกขึ้นเก็บหนังสือแล้วขอตัวออกมาโดยที่ มีสายตาของเอเดนมองตามคนร่างบางเหมือนตุ๊กตา แล้วยิ้มมุมปากอย่างคิดร้าย