บท 20 ความรู้สึกที่ซ่อนไว้ (1)

1479 Words

เวลาต่อมา @สวนสาธารณะหนองประจักษ์ “โอเคครับ น้องสามีก็น้องสามี แล้วผมต้องเรียกคุณว่าอะไร ให้เรียกว่าพี่สะใภ้แบบนี้เหรอ คุณมีชื่อที่พอจะให้ผมเรียกแทนคำนี้ได้มั้ย” คุณหมอบูรณ์ตัดสินใจเอ่ยถามขึ้นมา เมื่อพวกเขาสองคนนั่งเงียบๆมองธรรมชาติรอบๆโดยไม่มีการรบกวนกันหลังจบประโยคของว่าที่คุณแม่ที่บอกว่าเขาและเธอเป็นได้เพียงพี่สะใภ้กับน้องสามีเท่านั้น “ถ้าคุณสะดวกแบบนั้นก็ได้ค่ะ” ว่าที่คุณแม่หันมามองคนที่นั่งๆก่อนจะตอบออกด้วยสีหน้ายิ้มบางๆให้อีกฝ่าย “ผมคิดว่าผมไม่น่าจะสะดวกเรียกแบบนั้นนะครับ” คุณหมอบูรณ์ตอบออกไปด้วยน้ำเสียงปกติก่อนจะยิ้มให้อีกฝ่าย “คุณพี่สะใภ้พอจะมีชื่อให้ผมเรียกมั้ยครับ” น้ำเสียงของคุณหมอหนุ่มเจือแววขบขันอย่างเห็นได้ชัดจนคนที่นั่งข้างๆต้องหันมามองก่อนจะพูดออกไป “ฉันชื่อ เขมจิรา ค่ะ เรียกสั้นว่า เขม ก็ได้” ว่าที่คุณแม่บอกออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะหันไปมองหนองน้ำใหญ่ตรงหน้าอีก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD