เมื่อเห็นว่ามีเงินเหลือลี่หลินจึงสั่งทำเครื่องเรือนตามแบบที่นางต้องการต่อทันที ทั้งโต๊ะ ตู้ เตียง เก้าอี้ ชั้นวางของและโซฟา ต่างถูกนางเขียนแบบออกมาอย่างรวดเร็ว
“หือ เครื่องเรือนของเจ้าช่างดูแตกต่าง พวกมันสวยงามและมีประโยชน์ใช้สอยมากกว่าของเดิมเสียอีก” เถ้าแก่ตงหยางเอ่ยชมลี่หลินอย่างไม่ปิดบัง
“ท่านเข้าใจถูกแล้วเจ้าค่ะ เครื่องเรือนพวกนี้สวยงาม ประณีต และมีประโยชน์ใช้สอยมากมาย ต่อไปต้องได้รับความนิยมอย่างแน่นอน” ลี่หลินอธิบายวิธีใช้งานของเครื่องเรือนแบบต่างๆ ให้เถ้าแก่ตงหยางฟังอย่างละเอียด พร้อมทั้งใส่สีตีไข่เพิ่มอีกเล็กน้อยเพื่อให้เขาสนใจ นางเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาหลังจากเห็นว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ
“ดีมาก เครื่องเรือนของเจ้ายอดเยี่ยม ข้าขอซื้อทั้งหมดนี้ได้หรือไม่ ข้าให้ 100 ตำลึงทองเลย” เถ้าแก่ตงหยางเสนอราคาอย่างใจป้ำ
“ขออภัยด้วยเจ้าค่ะ เห็นทีว่าเครื่องเรือนพวกนี้ข้าคงขายขาดให้ท่
