เสี่ยวเป่ามองพ่อทีวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เด็กน้อยหันกลับมา “แม่ ทำไมพ่อถึงไม่หอมแก้มแม่เหมือนพวกเราล่ะ”
ต้าเป่า ก็มองตามด้วยความสงสัยเช่นกัน
ไป๋ถังลูบศีรษะของพวกเขาเบาๆ แล้วหัวเราะออกมา ดูเหมือนว่าสหายลู่หยางของเธอจะรุกกลับเป็นเสียด้วย เรื่องนี้ทำให้หญิงสาวยิ้มจนแก้มแทบปริ “มันเป็นการแสดงความรักของพ่อกับแม่ เอาละ…พวกลูกมากินกันต่อเถอะ”
หญิงสาวกลัวว่าเด็กน้อยทั้งสองจะพูดถึงเรื่องเมื่อสักครู่อีก จึงเบี่ยงเบนความสนใจของพวกเขา “พวกเรามาแข่งกันดีกว่า ใครกินหมดคนสุดท้ายจะต้องเป็นคนล้างจาน! มาเริ่มเลย…สาม สอง หนึ่ง!”
เธอนับถอยหลังแล้วกัดแป้งจี่เข้าปากอย่างรวดเร็ว
ต้าเป่าและเสี่ยวเป่าตกใจเพราะเห็นผู้เป็นแม่กินแป้งข้าวโพดจี่อย่างรวดเร้วในคำเดียว พวกเขาจึงรีบกินแป้งจี่ในมือบ้าง
แต่ว่าขณะที่กำลังกินต้าเป่าก็เจตนาลดความเร็วลง เพื่อจะให้ตนเองกินหมดเป็นคนสุดท้าย
ท้ายที่สุดต้าเป่าก็ได้เป็นคนล
