25 ร้อยหยวนต้องเป็นของฉัน

1440 Words

หลังจากหลี่กุ้ยหลันเอ่ยขอโทษไป๋ถัง เธอก็อุ้มหลานชายไว้บนตัก และหยอกล้อเขาเล่นอย่างอารมณ์ดี เพราะคิดถึงเงินรางวัลที่จะได้รับ หยอกไปหยอกมาหลานชายของเธอก็บอกว่าปวดฉี่ เด็กผู้ชายมักจะถอดกางเกงและปล่อยเบาที่ข้างถนนเป็นปกติอยู่แล้ว หลี่กุ้ยหลันชี้ไปที่ป่าไผ่ฝั่งตรงข้ามที่อยู่ไม่ไกล “ไปตรงโน้น” ป่าไผ่อยู่ไม่ไกลจากลานนวดข้าว ด้านล่างเป็นทางลาดเอียง และมีบ่อขยะอยู่ ปกติชาวบ้านจะทิ้งพวกเศษอาหารไว้ที่นี่ พอเน่าก็จะกลายเป็นปุ๋ย ทำให้ต้นไผ่สูงและหนาทึบ แต่ข้อเสียคือทำให้ลำต้นของกอไผ่มีเชื้อราสีขาว บางต้นก็กลายเป็นสีดำ เมื่อเดินผ่านบางครั้งก็ได้กลิ่นที่ไม่ดี เสี่ยวต้านหลานชายของหลี่กุ้ยหลันไม่กล้าไปคนเดียว ดังนั้นเขาจึงจับมือผู้เป็นย่าและขอให้เธอไปกับเขา หลี่กุ้ยหลันตามใจหลานชายและพาเขาเดินไปที่นั่น เธอถอดกางเกงของเด็กน้อยและปล่อยให้เขาทำธุระส่วนตัว เรื่องเช่นนี้พบเห็นได้ทั่วไปในชนบทและไม่มีใครให้คว

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD