คอนโดแสนซน
“ช่วงนี้ดีเว้ย” ขณะที่เพื่อนมุ่งมั่นอ่านหนังสือเพื่อสอบที่หนักหน่วงของชั้นปี3 กวางตุ้งดูจะสบายใจมาก ไม่สินางก็สบายใจแบบนี้ตลอด ไม่งั้นจะพูดว่าช่วงสอบเป็นเรื่องที่ดีได้ยังไง
“สอบCE1 NL1 ดีตรงไหน ถ้าสอบไม่ผ่านกูต้องลงสอบใหม่อีก มึงจะสบายตลอดเวลาไม่ได้นะไอ้ตุ้ง” ไป่หลินชำเลืองมองขณะที่มือกำลังทำแซนวิชอย่างประณีต
“สอบอะไม่ดีค่ากูก็กลัวตก ขี้เกียจสอบใหม่เหมือนกัน ไอ้คำว่าดีเว้ยของกูเนี่ยคือดีเว้ยช่วงนี้ซนซนของพวกมึงสิงอยู่คอนโดได้ไม่ต้องคอยหลบอาของมัน” กวางตุ้งหยิบแซนวิชที่ไป่หลินเพิ่งวางลงที่จานขึ้นมากัด
“คงรู้ว่าช่วงนี้สอบ” ไป่หลินพูด ขณะที่ฉันเงียบ เพราะคิดว่าถ้าไม่คิดว่าฉันสอบก็อาจจะมีอย่างอื่นต้องทำก็เลยไม่มีเวลามาสนใจฉัน ซึ่งมันดีมาก ๆ เพราะว่าฉันได้กลับมาอยู่คอนโด ตั้งแต่เจอกันที่บ้านใหญ่วันนั้นเขาก็หายไปสองเดือนได้แล้ว หายไปเลย ซึ่งฉันคิดว่าหายไปจากชีวิตของฉันเลยยิ่งดี
“
