“น้ำหวาน ผมเข้าไปนะ” เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากเจ้าของห้อง ธีรักษ์จึงถือวิสาสะเปิดเข้าไปเอง เขาหย่อนตัวนั่งบนโซฟาตัวเล็ก ในมือถือเจลประคบเย็นที่มีผ้าผืนบางห่ออยู่ โชคดีที่รอไม่นานเธอก็ออกจากห้องน้ำ เจลประคบในมือเขาจึงยังอยู่ในอุณหภูมิที่เหมาะสม
“คุณธารมีอะไรหรือเปล่าคะ?”
“ผมจะประคบเย็นที่ก้นคุณ ถือว่าไถ่โทษที่บีบเต็มแรงไปแบบนั้น คุณคงเจ็บแย่”
“น้ำหวานไม่ได้เจ็บขนาดนั้นหรอกค่ะ” เธอโกหกเพราะไม่อยากเผยความอ่อนแอ “คุณออกไปเถอะค่ะ ทิ้งเจลประคบไว้ก็ได้ เดี๋ยวน้ำหวานจัดการเอง”
“คุณจะนอนคว่ำแล้วดึงกางเกงลงเอง หรือว่าจะให้ผมถอดทั้งหมด แล้วค่อยดูแลคุณ”
“คุณธาร…” ภัควรินทร์กะพริบตาถี่ ๆ อย่างไม่อยากเชื่อ แต่พอเห็นเขาลุกขึ้นเตรียมทำอย่างที่พูดก็รีบตรงไปยังเตียง แล้วค่อย ๆ นอนคว่ำ ทว่ายังลังเลไม่ยอมทำตามที่เขาสั่งง่าย ๆ
“ผมเคยเห็นหมดแล้ว คุณลืมหรือยังไง”
“ไม่เห็นต้องย้ำเรื่องน่าอายพวกนั้นเลย” เธอพ
