CHAPTER 7
1786 Words
Kharmaine
Isa akong madirigmang sumumpa ng katapatan kay Fallen Angel. Ako rin ang kasakasama niya sa loob ng isang taon na lumayo siya sa Phoenix kaya prinoklama ko na ang sarili ko bilang bestfriend niya.
I also knew her before that incident. I used to be the one who kneel in front of her, I'm one of her masked Phoenix members, chosen and picked by Fallen Angel herself.
After that incident, she totally changed. Worse than before she became reckless. And recklessness is worse than suicide. Fight after fight and blood after blood, she quenched her thirst for death. That time she thought Ciel Loong died to protect her. Well one time she weren't that lucky anymore, drunk and exhausted she stumbled upon the first class Dark family reapers. One thing led to another until Lord Seiryo ordered the Phoenix members to take her away from the Underworld Realm. She needed to be stabilized. Lord Seiryo gave me a mission and that was to accompany her. I accepted it willingly, hoping that things would get better but nothing changed. Until that one faithful night when I discovered that Ciel Loong survived and is very much alive. I reported it to her and just like a plant which received water from a long drought she came back with her senses. Only to weep upon knowing that Ciel Loong lost his memory. Some said it was the order of Dark Lord, Ciel's father, who also nearly killed him. Some said that Ciel Loong intended to lose his memory of her. But bheshy stayed still and now it brought her here at Dark High.
I glanced at her.
Tahimik siyang nagmamasid sa paligid ng paaralan habang papunta kami sa chairman's office to get our schedule.
Ibang-iba na siya noong una ko pa siyang nakita sa kwartong pinagdalhan sa kaniya matapos siyang kupkupin nang padre de pamilya ng mga Nightwalker.
May benda siya sa buong katawan niya. And her face was swollen. Isang mata lang din ang nabubuksan niya sa panahong iyon. Nakakaawa talaga kaya I tried to approach her kaso parang may invisible wall sa paligid niya restraining herself to open-up to the people around her.
Pero ako, the usual makulit one, ay pilit na kinukulit si bheshy and the rest is history. Biglang tumunog ang aking cellphone. Napatingin ako rito, may nagtext, si Starfire.
Whassup Siren? Kasama mo daw si leader? Gusto namin siyang makita.
Napa face palm ako, first day na first day nambubulabog na agad ang Phoenix. Can't they give this day to us? Gosh ! Hindi ko naman sila masisisi. Isang taon naging mailap sa amin ang leader namin. Oo alam namin na tumatanggap pa rin siya ng mga misyon pero hindi siya nakipagpulong sa amin sa loob ng mahigit kumulang isang taon pero napaka-atat naman nila.
Sira ka ba, alam mong delikado, makikita kayo ng Knightmares! Teritoryo nila ito! Amp ka ah!
Bawal muna sila rito, for now, I will help bheshy in achieving her goal. Naiintindihan ko siya, being born to be a fighter is never easy. Simula pagkabata, karahasan na ang nasaksihan niya.
Kaya bawal muna umeksena ang Phoenix dahil ang Dark High ang teritoryo ng Mercenaries Society, ang kalaban ng Light Academy na under ng Slaughter Community. She is taking a huge rsik. Ang huling misyon namin bilang grupo ay ang Dark Family Slaughter at alam kong may kinalaman 'to dito. Si Ciel Loong.
Napakamalaking kaisipan sa amin kung paano nabugbog si bheshy ng gano'n nang gabing 'yon kahit na sabihing nalason siya at pagod. Aalamin ko 'yon.
Ano bang plano mo, bheshy?
Papasok na sana kami sa Chairman's office nang pigilan ko siya kaya nagtatakang tiningnan niya ako.
"Bheshy. Kasi, ang Phoenix," umpisa ko. "What about them?" malamig niyang tanong sa'kin kaya napalunok ako.
"Gusto ka raw nila makita," halos hindi ito lumabas sa aking bibig habang binubugbog ko na si Starfire sa aking isipan.
"This early huh," tanging saad niya sabay bukas ng pinto sa office. Ang boses niya. 'Yong parang nagmumula sa ilalim ng hukay. Nakakapanindig balahibo.
Napabuntong hininga ako at pumasok na rin sa office.
Luciana
Matapos namin puntahan ang chairman's office ay nagtungo kami sa cafeteria.'Yong kasama ko naman ay nag disappearing act bigla. Pumunta siguro 'yon sa headquarters ng Phoenix o sa headquarters ng Slaughter Community.
Phoenix. Kumusta na kayo? Binulabog ng kung anong ingay ang pag-iisip ko.
"kyah!"
"Omg!"
"Girls!"
"They're here!"
"Where's the mirror, I need to check my make up!"
"Lord Ciel, be mine!"
"Prince Aen sleep with me!"
"The Knights! I love you!"
"Make out with me Prince Zenon!"
"Marry me Prince Wolf!"
Kahit sa paaralang tulad ng Dark High ay may ganito pa rin? Napamura ako sa aking isipan. Ang ingay. Pinikit ko ng mariin ang aking mga mata dahil pupula na naman yata ito. I can't risk being caught kahit pa naka disguise ako.
Tiningnan ko ang kaguluhan dito sa cafeteria, nasa tagong parte ako ng cafeteria dahil hindi masyadong magulo pero kita dito lahat ng pangyayari sa paligid.
May pumasok na mga lalake at pamilyar ang unang pumasok. Agad na mas lumakas ang tilian ng mga babae rito. Bumalik ang pamilyar na sensasyon sa aking sistema. Isa-isang nagbalik ang bawat ala-ala ko sa kaniya. Mula sa masasaya hanggang sa masasakit na ala-ala.
'Yong lalaking ilang araw ko ng napapaniginipan.
'Yong lalaking miss na miss ko na.
'Yong lalaking naging mundo ko sa sandaling panahon.
'Yong kalaban kong minahal isang taon na ang nakakaraan.
'Yong lalaking nagngangalang Ciel.
"Ciel, ikaw ba 'yan?" I whispered foolishly hoping he’ll answer. Tiningnan ko sila ng mga kagrupo niya. Tahimik lang siya sa mesa nila. Napapalibutan ng malakas na aura si Ciel. Dumako ang tingin ko sa mata niya, wala itong buhay. Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa malaking pagbabago niya.
Ito ang isang dahilan kung bakit hindi ako nakipagkita sa Phoenix ng isang taon. Ayokong mabasa nila na may kahinaan na ang tinitingala nilang leader.
Maraming puwedeng mangyari sa isang taon. Pero hindi sapat 'yon para baguhin ang laman ng puso ko.
"Sila ang Knightmares," biglang saad ng isang boses.
Nagulat ako sa nagsalita sa gilid ko. Dahil abala ako ay hindi ko gamit ang thirteenth sense. Si Karmy lang pala, may sa kabute yata 'tong babaeng 'to , kung saan saan nalang sumusulpot.
Hindi ko siya pinansin at ibinaling ko na lang sa pagkain ang atensyon ko. Kinuha ko ang cellphone na nasa mesa at nagtype ng message para kay Starfire.
Gather all the Phoenix. Let's meet after class.
Napabuntong hininga ako, I guess it's time to meet again the Phoenix. I need to move.
Kharmaine
Kasalukuyan kaming nasa headquarters ng Phoenix, nasa isang tagong parte ng Light Academy na halos karugtong lang din ng White Family mansion. Hinihintay namin ang pagpapakita na sa wakas ni Fallen Angel sa'min, well except for me, alangan maghintay ako eh sa magkasama kami pareho araw-araw. Napabungisngis ako sa aking isipan.
"Ano na kaya ang mukha ni bossing? Nakalimutan na niya kaya tayo?" pasigaw na tanong ng ever abnoy na si Nightwind.
Nightwind, rank five sa Phoenix , a lover to Sprite and a band vocalist in disguise. Childish rank number one. Pumapangalawa lang ako sa kaabnoyan niyan. Kulay puti ang buhok nito at kulay abo ang mga mata dahil na rin sa purong dugong banyaga nito pero matatas pa rin itong magtagalog.
"FYI lang babes ah, hindi nagkacar accident si bossing kaya never madedeform feslaks niya at never magkaka amnesia,” sagot ni Sprite na sinundan niya ng tawa sa tanong ng nobyo niya. Kumandong na rin siya kay Nightwind waah PDA!
Sprite, rank 3 sa Phoenix , ang jejemon na girlfriend ni Nightwind. Kashungaan level? None. Kajejehan level? Nangunguna! A student council president of Light Academy. Don't ask me how. Kasi ‘di ko rin alam dahilan niyan. Isang purong Pinay. Kayumanggi at pino ang kutis nito na tinernuhan ng maamong mukha. Mukha itong modernong Maria Clara huwag nga lang itong hayaang magsalita. And don't underestimate her or else you'll die.
Naglampungan na ang dalawang mag-lovers, nilingon ko si Death Stalker at ayun lang naman nagdala ng limang manok sa headquarters namin, nagtukaan!
Death Stalker, rank four sa Phoenix. Babaero 101, 'yan siya. Kung magdala ng babae sa headquarters parang wala ng bukas. Isang half-Filipino half-Spanish, iyan ang dahilan kung bakit habulin ito ng mga babae.
Si Dark Phoenix naman. Tuliro. Seriously,what's the matter with you people?
Dark Phoenix, rank six sa Phoenix. Siya naman ang may pinakamalaking sandata at ang pinaka inosente ang mukha sa grupo.
Lumingon ako kay Starfire at ayun! Natutulog ang second in command ng Phoenix.
Starfire, rank two sa Phoenix. Crush yata 'yan mapababae o lalaki sa Light Academy. Tanyag siya bilang "The Joker's Twin" dahil napakagaling niyang manlinlang.
Huwaaah! Bheshy , where na you here na me. Malapit na mapraning!
Sunod-sunod na tunog ng paparating na bagay ang narinig ko.
Parang umulan ng kunai at shurriken sa headquarters kaya sabay-sabay kaming nagtago at pinaulanan din namin ng kunai ang direksyong pinanggalingan nito. Kumuha ako ng baril at pinaputukan ang hangal na umatake sa'min. Nasa likod ako ng sofa at katapat ko naman si Dark Phoenix na gising na pala at may hawak ding baril. Nagkaintindihan na tumango kami nang magkasalubong ang aming mata. Sabay namin na hinarap at pinaputukan ng baril ang direksyon ng nagpaulan sa'min ng sandata.
Umalingawngaw ang mga putok ng baril sa headquarters. Magulo na rin ang paligid. Tanging mga palitan ng mga bala ang nagaganap.
Pero parang bumaril lang kami sa hangin, 'di ko na naramdaman ang presensya niya pati na rin ang presensya ng ibang Phoenix members! Anong nangyayari? Nakuha rin ni Dark Phoenix ang dahilan ng pagkakabalisa ko at nagsimula na rin siyang maalarma.
"Asan sila?" seryoso kong tanong sa kaniya. He just shrugged and looked around. "We better find them, now." utos niya kaya tumango lang ako. I loaded my gun and activated my thirteenth sense.
"Let's go."
I am about to turn around when there's a cold thing that I felt touching my bare neck. A dagger, a specialized dagger.
"Who the heck are you?"
That's not me, it's Dark Phoenix. Malamang natutukan din siya. Is this a dead end? How come that I wasn't able to sense this bastard’s presence?
"Tsk tsk tsk, ito na ba ang Phoenix after a year? Starfire! You don't know what training is, do you!" niluwagan niya ang pagkakadiin ng dagger sa leeg ko kaya tinuhod ko siya. Natamaan ko naman pero ‘di ko na nabawi ang paa ko mula sa pagkakalapat sa tiyan niya, what the hell! The muscles in her stomach contracts making it difficult for me to remove my feet. Dark Phoenix attacked her which was later on sent into dreamland with one effortless attack. Who the heck is this hoodie man?
Susuntukin ko na sana siya nang ginawa niya ang isang technique na tanging iisang tao lang ang alam kong nakakagawa, ang Ryakitsu. In this ancient technique, the palms will attack your ribcage causing suffocation and it could be deadly depending the
Bago ako mapanawan ng ulirat nakita ko kung pa'no niya natanggal ang hoodie at lumantad ang taong master of Ryakitsu.
"Bheshy."
- Writer
