ตอนที่2 อยากรู้ก็ต้องลอง
1517 Words
'1อาทิตย์ต่อมา'
ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจนมาถึงวันนี้ดามิก็มาหาใต้ฝุ่นแทบทุกวันเธอมักจะมาพร้อมกับขนมหวานที่เธอลงมือทำเองและวันนี้เธอก็ทำเค้กลูกตาล...ดามินั่งรถแท็กซี่มาหาใต้ฝุ่นตั้งแต่เช้าโดยไม่ให้ลำบากพ่อแม่หรือคนขับรถส่วนตัวเลยทั้งๆที่อาสะก็จะให้ลูกน้องของเขาขับรถไปส่งแต่ทว่าเธอกลับก็ขอมาด้วยตัวเอง
"อ้าวดามิมาแต่เช้าเลย พี่ใต้ฝุ่นอยู่บนห้องน่ะ"ไอริที่กำลังยืนรดน้ำดอกไม้อยู่ด้วยความเคยชินและเริ่มสนิทกับดามิเธอก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วเรียวขึ้นไปบนห้องของใต้ฝุ่นอย่างรู้ใจดามิทันมี
"ขอบคุณนะคะ วันนี้ดามิทำเค้กมาฝากพี่ไอริด้วยค่ะ"ดามิเอ่ยพร้อมกับหยิบกล่องเค้กอีกกล่องที่อยู่ในกระเป๋าใหญ่ให้กับไอริ
"งื้อออ น่ารักที่สุดเลยพี่จะทานให้หมดเลยนะ"ไอริเองที่ชอบทานของหวานอยู่แล้วก็ถูกใจกับของฝากที่ดามิทำมาฝากเป็นอย่างมาก
"งั้นดามิขอตัวขึ้นไปหาคุณลุงก่อนนะคะ"ดามิยังคงเรียกใต้ฝุ่นว่าคุณลุงเหมือนเดิมเธอไม่ได้ว่าเขาแก่หรืออะไรหรอกนะแต่ที่เธอเรียกแบบนี้เพราะเธอคิดว่ามันน่ารักดี
"คริคริเรียกน่ารักจังพี่ก็อยากเรียกสามีพี่ว่าลุงเหมือนกันนะ ฮ่าๆ"ไอริเอ่ยขึ้นอย่างขบขันและแน่นอนว่าคำพูดของไอรินั้นเรียกเสียงหัวเราะจากดามิได้สบายๆ
"ฮ่าๆ ดามิรู้สึกรักและชอบพี่ไอริจังไม่ดุแถมยังใจดีพูดจาตลกด้วย"
"งั้นก็รีบพิชิตหัวใจน้ำแข็งของพี่ใต้ฝุ่นเร็วๆนะจะได้ย้ายมายู่ด้วยกัน"
"ดามิจะพยายามนะคะ ฮ่าๆ ไปนะคะ"
"จ๊ะ"
พูดจบดามิก็เดินเข้าไปภายในบ้านเธอค่อยๆวางกระเป๋าใบใหญ่ลงแล้วหยิบกล่องเค้กออกมาเพียงกล่องเดียวพร้อมกับเดินไปหยิบเอาจานใบเล็กๆแล้วถือขึ้นไปยังชั้นบนห้องนอนของใต้ฝุ่นทันที...เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องนอนของเขาแล้วเธอก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้ขออนุญาตเพราะเธอเห็นว่าใต้ฝุ่นกำลังนอนหลับอยู่เลยไม่อยากรบกวน
"ผู้ชายส่วนใหญ่เขาชอบแต่งห้องโทนนี้กันหรอมืดชะมัดเลย"ดามิเดินสำรวจไปรอบๆห้องนอนของใต้ฝุ่นภายในห้องนอนเขานั้นคุมโทนไปด้วยสีเทาดำเมื่อได้เข้ามาทั้งทีดามิก็เดินไปดูรูปในวัยเด็กของเขาที่ติดอยู่ฝาผนังห้องโดยในรูปนั้นมีเด็กผู้ชายยืนอยู่ด้วยกันสามคนแต่จะมีหนึ่งคนที่ตัวสูงและดูโตกว่าซึ่งเธอเองก็รู้ได้ทันทีว่าเด็กคนนั้นคือใต้ฝุ่น
"น่ารักจัง ตอนเด็กๆขาวเหมือนฝรั่งเลยแฮะ"
"เอ๋คุณลุงสักลายด้วยงั้นหรอ ว้าวววว แน่นๆเลย"เมื่อดวงตากลมโตของเธอเหลือบไปเห็นลายสักที่อยู่บนแผงอกกับต้นแขนแกร่งของใต้ฝุ่นเธอก็ถึงกับอ้าปากค้างเพราะตอนนี้เขาดูเซ็กซ์ซี่มากมากจนทำให้เด็กอายุ19อย่างเธอใจเต้นแรง
"หล่อจัง"เธอค่อยๆปีนขึ้นเตียงนุ่มแล้วนั่งลงข้างๆใต้ฝุ่นพร้อมกับใช้มือเรียวลูบไล้ตามกรอบหน้าของเขาไปมาอย่างหลงใหล
ฟึ่บ!!!
"อ๊ะ!!!"
"เธอเข้ามาในห้องฉันได้ไง"ใต้ฝุ่นกระตุกแขนเรียวของเธอจนเธอล้มทาบไปกับอกแกร่งของเขาใต้ฝุ่นรู้สึกตัวตั้งแต่ประตูห้องนอนของเขาเปิดแล้วแต่เขาทำเป็นหลับต่อเพื่อรอดูพฤติกรรมของเธอก็แค่นั้น
"ดามิขะ...ขอโทษค่ะดามิไม่ได้คิดจะทำเรื่องมิดีมิร้ายกับคุณลุงเลยนะคะดามิแค่เอาเค้กมาให้"
"เรียกฉันลุงๆเคยจุกเพราะลุงไหม หื้ม"
"มะ..ไม่เคยค่ะ อ๊ะ!! คะ..คุณลุง"เมื่อใต้ฝุ่นช้อนตัวเธอขึ้นมาอยู่ในท่านั่งคร่อมพร้อมกับใช้มือหนาอีกข้างกดเข้าที่ท้ายทอยของเธอจนใบหน้าสวยกับใบหน้าหล่อนั้นแทบจะติดกันแน่นอนว่าความหล่อของใต้ฝุ่นนั้นทำให้ดามิเขิลจนเสียอาการเพราะเธอไม่เคยใกล้ชิดแนบกายกับผู้ชายคนไหนเลย
"รู้ไหมว่าผู้หญิงกับผู้ชายที่อยู่ในท่านี้มันจะเกิดอะไรขึ้นหลังต่อจากนี้"ปากหยักเอ่ยถามแต่ทว่านัยน์ตาคมนั้นกลับเอาแต่จ้องมองปากอวบอิ่มสีชมพูของเธอจนแทบอยากจะลิ้มลอง
"ไม่รู้ค่ะดามิจะไปรู้ได้ไงค่ะตั้งแต่เกิดมาดามิยะ.....อื้อออออ"ใต้ฝุ่นออกแรงกดท้ายทอยของเธอลงมาจนทำให้ปากของเขาและเธอนั้นติดกันนี่เป็นจูบแรกของดามิเป็นการสัมผัสแรกที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน
"อ้าปาก"เมื่อเธอไม่ยอมเปิดปากใต้ฝุ่นก็รีบผละจูบออกแล้วเอ่ยปากบอกเธอทันที
"อะ..อ้ายังไงคะ"อาจจะเป็นคำถามโง่ๆแต่ก็ต้องเข้าใจเพราะเธอยังมือใหม่อยู่สำหรับเรื่องแบบนี้
"อ้าแล้วแลบลิ้นเธอออกมา"ใต้ฝุ่นเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชาใบหน้านิ่งตายทำเอาดามิที่นั่งคร่อมอยู่ข้างบนนั้นค่อยๆอ้าปากแล้วแลบลิ้นออกมาช้าๆ
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ!!!เมื่อเธอแลบลิ้นออกมาใต้ฝุ่นก็พุ่งเข้าไปดูดลิ้นของเธอทันทีลิ้นหนาพยายามตวัดปัดไปมาอยู่ซ้ำๆจนลิ้นเล็กๆของเธอเริ่มตวัดกลับและเริ่มจับจังหว่ะได้เป็นครั้งแรกที่เขาจูบกับเด็กรุ่นแล้วรู้สึกดีและรู้สึกชอบอย่างบอกไม่ถูก
"อื้อออออ"เสียงครางในลำคอของดามิดังขึ้นถี่ๆเธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วร่างกายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนและรู้สึกเสียวตรงกลางระหว่างความเป็นสาวจนตรงนั้นของเธอเริ่มเปียกแฉะเพราะมีน้ำเมือกกำลังไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้
ใต้ฝุ่นค่อยๆดันตัวเองลุกขึ้นนั่งทั้งๆที่ยังจูบกับเธออยู่ตอนนี้อารมณ์ของทั้งสองนั้นเกินที่จะควบคุมและหักห้ามได้โดยเฉพาะดามิเด็กสาวที่ไม่เคยได้รับรู้ถึงความเสียวซ่านมาก่อน
"ถ้าเธอยังอยู่..ฉันห้ามตัวเองไม่ได้แล้วนะ"ใต้ฝุ่นผละจูบออกแล้วเอ่ยบอกเด็กสาวที่กำลังจ้องมองใบหน้าหล่อของเขาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มอยู่
"ดะ...ดามิจะไปเตรียมเค้กใส่จานให้นะคะ"ดามิเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักบวกกับความเขิลอายที่เธอหลงมัวเมาไปกับรสจูบของใต้ฝุ่น
"ถ้าคิดจะออกไปแล้วอย่าเข้ามาอีก"
"ทำไมคุณลุงพูดแบบนั้นละคะคุณลุงโกรธดามิหรอคะ"
"เปล่าฉันแค่กลัวว่าฉันจะอดจับเธอกระแทกไม่ได้"
"กระแทกอะไรคะทำไมต้องกระแทกด้วย"ด้วยความไม่รู้เธอก็เอ่ยถามใต้ฝุ่นออกไปจนทำให้ใต้ฝุ่นที่นั่งหน้าตายอยู่นั้นต้องหัวเราะออกมาเพราะความใส่ซื่อของเธอ
"หึ อยากรู้ก็ลอง"เขาไม่พูดเปล่าเขากดใบหน้าหล่อลงไปซุกไซร้ตามลำคอขาวของเธออย่างหื่นกระหายส่วนมือหนาก็ค่อยๆสอดเข้าไปใต้ชุดเดรสน่ารักๆของเธอ
"อ๊ะ ทะ..ทำไม อื้ออออ ดามิรู้สึก อ่าส์ คุณลุงคะดามิรู้สะ...."
"เสียวเธอกำลังเสียว"ใต้ฝุ่นเอ่ยแทรกขึ้นถึงคำที่เธอพยายามจะบอกเขาอยู่
"เสียว อื้อออ"ดามิเริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับทุกสัมผัสของใต้ฝุ่นอย่างหาทางออกไม่เจอส่วนใต้ฝุ่นเองก็ติดใจกับความหอมหวานจากร่างกายของเธอเช่นกันเด็กน้อยที่ไม่รู้แม้กระทั่งคำว่าเสียวช่างทำให้ใจน้ำแข็งอย่างใต้ฝุ่นเต้นแรงเลือดภายในกายพลุ่งพล่านอย่างบอกไม่ถูก
"เด็กน้อยเธอแฉะแล้ว"มือหนาของเขาสัมผัสเข้ากับแพนตี้ตัวจิ๋วที่ห่อหุ่มความเป็นสาวของเธออยู่แต่ทว่าแพนตี้ตัวจิ๋วนั้นกลับเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเมือกลื่นๆ
"ดะ..ดามิควบคุมมันไม่ได้"เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพร้อมกับก้มใบหน้าสวยลงไปมองที่มือหนาของใต้ฝุ่นที่กำลังสัมผัสกับความเป็นสาวของเธออยู่ก่อนที่เธอจะค่อยๆช้อนสายตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อของใต้ฝุ่นอีกครั้งทั้งคู่สบตากันอยู่สักก่อนที่ใต้ฝุ่นที่ประกบจูบเธออีกครั้ง
- Writer
