ใต้ฝุ่นเริ่มคลอเคลียดูดเลียตามซอกคอของดามิอยู่ไม่ห่างคล้ายกับว่าเขานั้นของขาดมานานนับ10ปีแต่ทว่าก็ไม่ใช่เลย
"ดะ...ดามิหะ....อื้ออออออ"สาวน้อยพูดไม่ทันจบคำด้วยซ้ำปากหยักก็พุ่งประกบริมฝีปากจูบเธอเสียก่อน
"อื้ออออออออออ"เสียงทุ้มครางในลำคอดังขึ้นอยู่ถี่ๆมือหนาที่เคยวางอยู่นิ่งก็เริ่มลูบไล้ไปมาตามต้นขาขาวเนียนของเธอเพียงแค่เธอตอบสนองเขานิดหน่อยนั่นก็เท่ากับว่าเธอราดน้ำมันใส่กองไฟที่กำลังลุกโชนจนมันลามไปไม่มีวันที่จะดับ
"อ่าส์ กินฉันก่อนไหมอร่อยกว่าข้าวอีกนะ ซี๊ดดดด"ปากหยักผละจูบออกแล้วเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่าตอนนี้ใต้ฝุ่นมีอารมณ์ร่วมจนรับรู้ได้ถึงหยาดน้ำเมือกที่กักขังอยู่ในแก่นกายใหญ่กำลังไหลทะลักออกมา
"คะ...คุณลุงคะดามิหิวข้าวจริงๆไว้วันหลังได้ไหมคะ อ๊ะ"ปากสีสวยเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนถึงแม้ว่าเธอจะรู้อยู่แล้วว่ายังไงตอนนี้เธอก็คงไม่ได้กินข้าวแล้วแน่ๆ
"อ่าส์ ไม่ได้!!ห่างมาหลายชั่วโม
