-ATAY PART-
“เป็นแฟนคนจนต้องทนหน่อยน้องงง~ พี่นี้ไม่มีเงินทอง มารองรับความลำบาก~” ผมร้องเพลงขึ้นมาหนึ่งท่อนแล้วแอบลอบมองไปทางไอ้เหี้ยกัลป์ที่ทำหน้ากวนตีนผมอยู่
“อะไรของพี่เตย์คะ?” น้องโมทำหน้างงนั่นทำให้ผมแค่นหัวเราะ
ผมน้อยใจที่ผมจน ผิดมั้ยล่ะ นี่ผมอุตส่าห์โกหกว่าแม่งชอบผู้ชายแล้วนะ ทำไมมันมากุ๊งกิ๊งมุ้งมิ้งกันได้ว่ะ หมั่นหน้าคนรวย!
“ก็ร้องให้น้องโมฟัง และทำใจไว้ก่อนไงว่าพี่มันจนคนธรรมดา” ผมค่อนขอดก่อนจะมองไปทางไอ้กัลป์ที่เกาะบ่าไอ้เวย์ไม่ปล่อย แถมยังหันมายักคิ้วใส่ผมด้วย!
ไอ้เลววววววว!!
“ไม่ใช่จนธรรมดานะ จนแล้วยังโง่ด้วย ^O^” ไอ้กัลป์แอบแทรกเพื่อแขวะผม
แหม่ ขอบคุณครับ -________-
“ก็ถ้ากูฉลาด กูคงไม่เป็นเพื่อนมึงหรอก ไอ้คุณพี่กัลป์”
“กวนตีนนะครับไอ้คุณน้อง”
“เหมือนมึงอ่ะ” ผมว่าก่อนจะสบสายตากับมันจนเหมือนมีคลื่นรังสีสู้กันดังเปรี๊ยะๆ ในวินาทีนี้ใครหลบตาก่อนคนนั้นป๊อดอ่ะ บอกเลย!
“
