ตอนที่ 5
พีทเริ่มซุกซนฝ่ามือหนาค่อย ๆ ไต่ข้ามหมอนข้างไปโอบเอวของน้ำน่านเอาไว้อย่างนั้น วางอยู่ได้สักระยะหนึ่ง พอไม่มีเสียงห้ามหรือปัดป้องก็เริ่มไล่ล้วงเข้าไปใต้ชายเสื้อกล้ามที่แนบเนื้อตัวนั้น จนถึงปทุมถันของเธอ
น้ำน่านเริ่มรู้ตัวจึงใช้มือเล็กบีบรั้งข้อมือใหญ่เอาไว้ แต่ว่าเธอสู้แรงแขนของพีทไม่ได้ เธอจึงหยิกเบา ๆ ไปหนึ่งทีจนพีทหยุดแต่ก็ยังค้างไว้ตรงนั้นและไม่ขยับอีกเลยจนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน มือใหญ่ก็ลูบไปตามผิวของคนที่นอนตะแคงหันหลังอยู่อีกครั้งและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดให้ได้เสียตอนนี้ จนเธอต้องตะแคงหันหน้ามาทางเขา แสงไฟสลัวหญิงสาวใช้สายตาดุ แต่เขาก็ไม่สนใจพยายามซุกซนไปเรื่อย ๆ
น้ำน่านเริ่มง่วงและคิดว่าพีทคงไม่กล้าทำอะไรเพราะปันปันก็นอนอยู่ข้าง ๆ เธอ เขาคงจะเกรงใจเพื่อนเพื่อนเธอบ้างแหละ จึงปล่อยเลยตามเลยคิดว่าคงไม่มีอะไร และหญิงสาวก็ฝืนสังขารไม่ไหวเนื่องจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่พีทชนแก้วกับเธอไม่รู้ตั้งกี่รอบ แถมเขายังเป็นคนชงเหล้าอีกต่างหาก
พีทไล่มือมาหยุดที่หัวไหล่ ใช้แขนสองข้างประคองใบหน้าของหญิงสาวไม่ให้เธอดิ้นริมฝีปากกระชับจูบให้แนบแน่นยิ่งขึ้น....
หญิงสาวมารู้ตัวอีกที คือพีทที่ร่างกายเปลือยเปล่ากำลังเคลื่อนไหวอยู่บนตัวของหญิงสาว เธอหันหลังไปมองเพื่อน ตอนนี้ปันปันนอนตะแคงข้างหันไปอีกฝั่งหนึ่ง เธอค่อยผ่อนลมหายใจ เธออายและเกรงใจเพื่อน ปากชายหนุ่มประกบหญิงสาวสอดลิ้นพันไปทั่วโพรงปาก มือของพีทบีบขย้ำไปบนทรวงอกของน้ำน่าน อุณหภูมิห้องที่เปิดแอร์ แต่หญิงสาวกลับร้อนผ่าวไปทั้งร่าง เธอรู้สึกว่าร่างกายเธอเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้ามีเพียงชั้นในตัวเดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่ สงสัยจะเมาหนักจนเขาถอดออกจนไม่รู้เรื่อง ด้วยแรงที่มีอันน้อยนิดผสมกับความมึนเมาด้วยฤทธิ์ของแอลกอลฮอล์ น้ำน่านพยายามพลักตัวของพีทออกจากร่างของเธอ แต่ด้วยน้ำหนักและแรงกดทับไม่มีทีท่าว่าจะขยับเลย
ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหวถาโถมอยู่บนตัวของเธอ น้ำน่านก็ใช้มือจิกเข้าที่หลังเปลือยเปล่าของพีทเพื่อให้เขาหยุดการกระทำนั้น
เขาพยายามตึงแขนสองข้างที่หยิกนั้นไว้บนศีรษะและดูดรักแร้ของหญิงสาวอย่างแรงจนเธอสะท้าน แรงดิ้นรนขัดขืนเบา ๆของเธอที่พอจะมีอยู่ แต่ทำอะไรเขาไม่ได้เลยสักนิด ความอยากรู้อยากเห็นและอารมณ์กระเจิดกระเจิงมันทำให้หญิงสาวเหยียบอาการขัดขืนไว้ได้แค่เพียงใต้จิตสำนึกเท่านั้น
ก่อนที่เขาจะเลื่อนหน้าต่ำลงไป เพื่อจะดูดกลืนของสงวนของเธอ หญิงสาวจึงจำใจกระซิบข้างหูเขาด้วยเสียงที่แผ่วเบา
“พี่พีท น้ำน่านเป็นเมนส์นะคะ” เขาจึงหยุดการกระทำต่อจนหลับไปได้สักระยะหนึ่งแล้ว เธอคิดว่าเขาคงจะไม่ต้องการและหยุดการกระทำดังกล่าวลงไว้เพียงเท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักเหมือนเขารอให้เธอหลับไปก่อน จากนั้นมือหนาจึงเริ่มลูบคลำเรือนร่างของเธออีกครั้ง หญิงสาวรู้ตัวจึงรีบใส่เสื้อผ้าและเดินไปเข้าห้องน้ำ เขารีบดึงมือหญิงสาวเอาไว้
“ปล่อยค่ะพี่พีทน้ำน่านจะไปห้องน้ำ”
“พี่ไม่เชื่อ..หรอกนะว่าน้ำน่านเป็นเมนส์”
“จริง ๆ ค่ะ”
“น้ำน่านต้องช่วยพี่ก่อนพี่ถึงจะหยุด” พีทเอามือหญิงสาวไปจับกุมตัวตนของเขาที่ขยายตัวออกมาเต็มที่ พีทจับมือหญิงสาวเพื่อให้เธอทำให้เขา น้ำน่านจำใจทำให้โดยใช้มือจนเขาเสร็จสิ้นไปได้
แต่เพียงไม่นานพีทก็เริ่มต้นลวนลามน้ำน่านอีกครั้งจนเธอต้องจำต้องลุกไปเข้าห้องน้ำ และเธอคิดว่าถ้าขืนอยู่ต่อต้องไม่รอดแน่ ๆ เธอง่วงและมึนหัวหนักมาก จึงบอกเขาว่าเธอจะไปอ้วกที่ห้องน้ำ น้ำน่านนั่งชักโครกพิงหัวมาข้างพนังจนเผลอหลับไป
พีทเห็นว่าน้ำน่านไม่ออกมาสักทีก็ไปเคาะเรียกเบา ๆ ที่หน้าห้องน้ำ แต่ว่าไม่มีเสียงตอบรับของคนด้านใน อีกอย่างเขาก็ไม่กล้าเคาะดังมากสักเท่าไหร่เพราะเกรงใจปันปันที่กำลังหลับอยู่ แต่ไม่ใช่เลยปันปันไม่ได้ดื่มหนักเหมือนอย่างน้ำน่านที่มีพีทคอยคะยั้นคะยอให้ดื่มแก้วต่อแก้ว เธอรู้ทุกการกระทำของทั้งคู่ เมื่อเป้าหมายไม่ได้เป็นไปตามต้องการ พีทจึงเบนเข็มมานอนแทนที่ของน้ำน่านและก็ค่อย ๆ ขยับเข้าหาปันปันแทน ซึ่งหญิงสาวก็แกล้งหลับ