ตอนที่ 16 ปักษาครวญคู่ (4)
ท่ามกลางเสียงลมหายใจอันสม่ำเสมอของอีกสองร่างที่จมดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทรา เยียนจิ่งเปิดเปลือกตายันกายลุกจากเตียง เขามองเสี้ยวหน้าของสตรีที่นอนขดตัวอย่างโดดเดี่ยวพลางคิดในใจว่านางนอนดิ้นจริงหรือไม่ แต่เมื่อแสงสว่างตรงสุดขอบฟ้าทิศตะวันออกเหนือหุบเขามังกรม่วงวาบขึ้นมาเป็นระยะ พลันตระหนักได้ว่าถึงเวลาแล้ว
เขาลงจากเตียงเดินไปหาเยียนหง มองทารกน้อยที่ยังคงหลับสนิทอยู่ในห้วงฝัน โน้มตัวจุมพิตหน้าผากมนอย่างแผ่วเบาพลางร่ายอาคมลึกลับ
เยียนหงพลิกตัวเล็กน้อยทว่ามิได้ตื่น ฝ่ามือที่กำหลวมๆ สว่างวาบ หลังจากนั้นเยียนจิ่งจึงผละจากทารกน้อย หลับตาร่ายอาคมปกคลุมตำหนักบูรพาทั้งหมดแล้วสลายร่างเป็นหมอกควัน
ยอดเขามังกรม่วงในยามนี้ปราศจากเสียงของสรรพสัตว์ เก๋งสีแดงในยามกลางวันคล้ายส่องประกายเรืองรองตอบรับการกลับมาของเขา เศษเสี้ยวดวงจิตของหนฺวี่อวี้กะพริบวิบไหวราวกับตะเกียงที่ไร้เชื้อเพลิง
